Loading...

PostHumanBigBang - Jungle Eyes

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 31-03-2020

Tracklist

01. Cycles
02. Homebound II
03. Bury
04. Bitter Tears
05. Jungle Eyes
06. Theme
07. Coals
08. Hate
09. Still I Am
10. Driftwood
11. Off

Het Zwitserse collectief Posthumanbigbang rond meesterbrein Remo Häberli betreedt het nieuwe decennium met zijn kenmerkende mix van experimentele en post metal, progressieve rock- en filmscores met dips van atmosferische synths en inheemse wereldmuziek. Het is een smeltkroes van fragiele en hardwerkende melodieën, verfijnde en eerlijke teksten, veelzijdige zang en vol-gas drumwerk.

Oorspronkelijk opgericht in 2009 door Remo en zijn broer Patrick Häberli, namen ze een korte pauze als band na hun eerste release in 2012 (Subversiv Records, CH). Het titelloze debuutalbum veroorzaakte nogal wat opschudding in Zwitserland en lovende kritieken in heel Europa. Naast het schrijven van muziek is Remo Häberli een bekende producer in de Zwitserse underground scene. Hij heeft zijn hart en ziel gestoken in het produceren van platen van bekende namen als Unhold, Chelsea Deadbeat Combo, ELR, Horace, Hot Running Blood en Nihilo, naast het werken voor andere artiesten en bands in zijn eigen studio en voor film- en uitzendindustrieën in geluidsafdelingen .

Maar Posthumanbigbang was altijd in het achterhoofd van Remo gebleven. Na drie jaar in de maak is het tweede album Jungle Eyes eindelijk klaar om het daglicht te zien. Terwijl voor de eerste release de creatie van de muziek werd uitgevoerd in een meer collectieve benadering, is de tweede output een hersenen- en hart-kind dat voornamelijk afkomstig is van Remo. De elf nummers vertellen je zijn verhaal over omgaan met een crisis in het leven en doorzetten, over inheemse rituelen en veerkrachtig worden als mens.

Ondersteund door alle originele leden plus zeven bijzondere gastmuzikanten op deze onpeilbare plaat - vooral om het ongelooflijke drumwerk van Mike Liechti te benadrukken - en voorzien van verbazingwekkend artwork van Philipp Thöni (BlackYard) zal Jungle Eyes zijn publiek een meeslepende reis van het leven laten zien. Na dit lange proces van intensief schrijven, opnemen en produceren van de muziek, is het resultaat een magnum opus met een verbazingwekkende diepte, dichtheid en bereik, gericht op sterke emoties en uitgebreide sonoriteit.

Het album begint met de rustgevende geluiden van instrumenten uit het Midden-Oosten, in een wat psychedelische atmosfeer. Dan krijg je het gevoel dat je op reis gaat, maar je hebt geen idee waarheen. Het is op zijn zachtst gezegd een muzikale achtbaan, tot op het experimentele af. De muzikanten mixen zeker een aantal verschillende genres om iets heel eigen(aardig)s te maken. Zo hoor je bijvoorbeeld post-metal-atmosfeer van bands als Isis of Neurosis, maar je hebt ook dat chaotische gevoel van een band als Between The Buried And Me, of het onheilspellende van Oranssi Pazuzu.

Posthumanbigbang tart elke vorm van logica binnen bestaande muzikale conventies. Herkenbaar zijn een combinatie van de progressieve rock-helden van de psychedelische jaren '70 vermengd met extremere metal-elementen. Op de een of andere manier zorgt dit eigenlijk voor iets dat in elk geval authentiek is. De muziek heeft in de basis toch eigenlijk wel een gestructureerde aanpak, maar dat is natuurlijk nooit genoeg. Zeker de langere composities slingeren je heen en weer tussen diverse emoties, zoals titelnummer Jungle Eyes bijvoorbeeld laat horen. Op het ene moment denk je dat je de muziek doorgrond hebt, maar dan komt de band toch weer met een kwinkslag. Al mag een bij vlagen zeer aanwezige aantrekkelijke groove niet ontbreken om de luisteraar mee te krijgen in het muzikale avontuur.

De smeltkroes aan geluiden zorgt in elk geval voor een spannende reis en een enerverend luister-avontuur. Laat je daarin gerust meevoeren om de wonder muzikale wereld van Posthumanbigbang mee te ontdekken. Ik vind zeker niet elke track even goed gelukt, maar evengoed valt er genoeg fraais te beleven met Jungle Eyes!

Luku Bleuer - gitaren, synths, mandoline

Remo Haberli - gitaren, zang

Patrick Haberli - gitaren, zang

Mike Liechti - drums, percussie

Isabelle Ryser - basgitaar