Righteous Vendetta - Cursed

• BandRighteous Vendetta [US]
• TitelCursed
• Release datum17-03-2017
• LabelAnother Century [DE]
• Genre Metalcore

Tracklist

01. War Is Killing Us All
02. Cursed
03. Weight Of The World
04. Daemons
05. A Way Out
06. Defiance
07. Psycho
08. Never Say Never
09. Doomed
10. Burn
11. Halfway
12. Become
13. Strangers

Righteous Vendetta werd in 2008 in Wyoming (USA) opgericht; Cursed is de vierde release van de band. Is dit de zoveelste vis in de overvolle metalcore-vijver? Niet helemaal, deze band heeft wel een geheel eigen selling point: de band draagt nadrukkelijk het christelijke gedachtegoed uit.

Maar goed, daar hebben we in muzikaal opzicht natuurlijk niet heel veel aan; de muziek wordt er niet beter of minder van. Opener War Is Killing Us All zet direct de toon: groovende gitaren, beukende drums, afwisselende vocalen, een breakdown hier, een tempoversnelling daar; je kent het waarschijnlijk wel. Titelnummer Cursed voegt er daarna nog een stoot elektronica en/of samples aan toe om het platje helemaal compleet te maken. Inderdaad: dit is weliswaar sterk uitgevoerde, maar nog altijd dertien in een dozijn metalcore.

Weight Of The World en A Way Out gooien het vervolgens over een heel andere boeg, hier gaat de band op de radiovriendelijke toer, want deze tracks klinken wel heel erg catchy. Daarna komt het ook eigenlijk niet meer goed. Defiance is weliswaar wat zwaarder, maar blijft stiekem melodieus met z'n veel te catchy meezing-refreintje, terwijl Psycho zowat een nietszeggend dansvloer-deuntje is. Never Say Never grijpt terug op het eerder genoemde radiovriendelijke geluid, zodat Doomed - dat mag dan ook wel met zo'n titel - eindelijk weer eens wat hardere gitaren laat horen. Maar overtuigen doet het nummer me uiteindelijk ook niet helemaal: het refrein verpest weer veel.

Halverwege het kinderachtige en wel erg simpele Burn (een simpele hardrockbeat opgesierd met wat leuk bedoelde effecten) besluit ik het voor gezien te houden. Waarom laat ik me nog altijd inpakken door wervende teksten die moderne groovende, stampende en beukende metal beloven, terwijl de band in kwestie vervolgens niet verder komt dan rock- en pop-georiënteerde pseudometal voor kinderen! Of is dit wat moderne 'metal' nou eenmaal gewoon is, en is Righteous Vendetta daar simpelweg een exponent van? Laat voor mij maar zitten dan; dit heeft in mijn beleving weinig te maken met hoe metal ooit bedoeld is.