Ronnie Romero - Raised On Radio

• BandRonnie Romero [CL]
• TitelRaised On Radio
• Release datum15-04-2022
• LabelFrontiers Records [IT]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Sin's A Good Man's Brother (Grand Funk Railroad)
02. Backstreet Love Affair (Survivor)
03. No Smoke Without a Fire (Bad Company)
04. I Was Born To Love You (Queen)
05. Play The Game Tonight (Kansas)
06. Carolina County Ball (Elf)
07. Girl On The Moon (Foreigner)
08. Gypsy (Uriah Heep)
09. Voices (Russ Ballard)
10. All Along The Watchtower (Bob Dylan)
11. Since I've Been Loving You (Led Zeppelin)

De van oorsprong Chileense zanger Ronnie Romero duikt inmiddels wel bij heel veel bands en projecten op, letterlijk te veel om op te noemen. Dat bijna niets hem te gek is blijkt wel uit zijn recente deelname aan het Eurovisie Songfestival, waar hij namens Bulgarije met Intelligent Music Project aanwezig was. Naast al die drukke bezigheden is ie ook nog onder eigen naam actief, en brengt als zodanig een eerste album uit: Raised On Radio.

Het betreft een cover-album, onder de vlag van het Italiaanse Frontiers-label. Dat betekent een paar dingen: het is onvermijdelijk dat Alessandro Del Vecchio hier aanwezig is, niet alleen als toetsenist, maar ook als verantwoordelijke man voor mix, mastering en productie. Daarnaast betekent die combinatie ook dat het geluid van Raised On Radio klinkt als de spreekwoordelijke klok. Zowel spelniveau als productie zijn uitstekend verzorgd, met name de gitaarsolo's spetteren werkelijk uit de speakertjes.

Hoezeer je kunt twisten over het nut van een cover-album, heeft deze mijns inziens toch wel een redelijke aparte insteek. Het zijn namelijk weliswaar redelijk voorspelbare bands die hier gecoverd worden, maar de gekozen nummers zijn dat zeker niet. Kijk de tracklist er maar eens op na. Sowieso is een cover van Elf wel heel apart - zelfs al blijkt deze het minste nummer van de plaat. Een persoonlijke tegenvaller vind ik Uriah Heep's Gypsy. Met een toetsenist aan het roer valt juist diens bijdrage me hier tegen, en is niet meer dan plichtmatig. Daar had toch meer in gezeten denk ik.

Toch blijft er onder de streep genoeg te genieten over, en heeft het album me zelfs op het spoor gebracht van een paar aardige nummers die ik nog niet kende van die gouwe ouwe bands als Foreigner en Bad Company. O ja, dan vergeet ik nog bijna te vermelden dat meneer Romero zelf de sterren van de hemel zingt. Zijn ietwat rauwige stemgeluid lijkt gemaakt voor de (meeste) van deze klassieke rockers.