Saturn - Ascending (Live In Space)

• BandSaturn [SE]
• TitelAscending (Live In Space)
• Release datum21-07-2014
• LabelRise Above Records [GB]

Tracklist

01. So, You Have Chosen Death
02. Rokktori
03. Over The Influence
04. Leadersheep
05. Peasant
06. Tower Of Terror
07. Last Man In Space
08. Moonstone

Saturn is een nieuwe rock/metalband afkomstig uit Zweden. De mannen zijn pas bezig vanaf eind 2012, maar hebben de zaakjes al wel goed voor elkaar. Ascending (Live In Space) is het debuutalbum dat verschijnt via Lee Dorrian's Rise Above label.

En daar lijkt de band me goed op zijn plaats. Hoewel het vaak de meer occulte/doomgerichte bands zijn die we daar vinden, past de mix van (vooral) jaren '70 (Amerikaanse) hardrock met een flinke streep blues en, iets minder, begin jaren '80 heavy metal daar ook prima bij. Qua invloeden kun je gerust denken aan de bekendere namen van de genres: UFO, Deep Purple, Rainbow, Led Zeppelin enerzijds, en Saxon, Diamond Head, Iron Maiden, Judas Priest, eigenlijk gewoon de hele NWOBHM anderzijds.

Opener So, You Have Chosen Death sluit qua geluid prima aan bij het NWOBHM geluid, en zeker ook oudere Judas Priest. Lekker ouderwetse metal met een vet gitaargeluid, zowel in het middentempo als in een meer opzwepend ritme. Het is vooral de drive die in het nummer zit die me zo aanspreekt. In het begin van Rokktori wordt voor het eerst de blues van stal gehaald, al ontpopt het nummer zich verder tot een opgefokte rocker op een basis van de typerende galopperende ritmes. Van die laatste zullen we er op dit album wel meer tegenkomen.

Blues horen we nog veel nadrukkelijker in het heerlijk uitgesponnen en slepende Over The Influence. Dit is zo'n echte 'on the road' song, vol gevoel, en toch de nodige power. Datzelfde geldt later op het album ook voor Tower Of Terror, dat in weerwil van zijn woest klinkende titel zeker geen beestachtig nummer is. Ok, wel qua intensiteit, maar het is geen heavy rampestamper, waar ik dat met zo'n titel wel verwachtte. Wel een fraai opgebouwd nummer, met behoorlijk wat instrumentaal spektakel in het tweede gedeelte.

Met Leadership gaan we dan weer iets meer richting heavy rock/metal, met lekker gitaarwerk in een opzwepend tempo. Een lekker swingend nummer. Peasant begint als een classic heavy metaltrack, zo eentje die rechtstreeks lijkt weggelopen uit het grote cliche-boek. Met naast het (alweer) prima gitaarwerk deze keer ook opvallend lekker basspel, dat het ritme er lekker inhoudt. Het is moeilijk stilzitten bij dit nummer! Last Man In Space is denk ik wel het meest gevarieerde nummer van het album, al zou je dat bij het Iron Maiden-achtige begin niet zeggen. Het nummer zit vol (onverwachte) wendingen, en doet daarmee wel een beetje progressief aan. Misschien wel m'n favoriet van het album.

Met het aparte, een beetje aan Led Zeppelin herinnerende Moonstone is er dan een einde gekomen aan een zeer prettig retro-album. Retro zonder oubollig te klinken, want het album zit vol power. Enerzijds horen we lekker energieke klanken, anderzijds grijpt Saturn terug op erkende bluesrock patronen. Ik zou bijna tegen het zojuist ook door mij besproken Amulet willen zeggen: zo moet het dus. Twee retro-albums, een wereld van verschil.