Septagon - Deadhead Syndicate

• BandSeptagon [DE]
• TitelDeadhead Syndicate
• Release datum05-02-2016
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Ignite The Apocalpyse
02. Revolt Against The Revolution
03. Exit... Gunfire
04. Ripper
05. Septagon Conspiracy
06. Henchman Of Darkness
07. Deadhead Syndicate
08. Unwanted Company
09. Secret Silver Panorama Machine

De 'nieuwe' old school metal band Septagon is opgericht door Lanfear mastermind en gitarist Markus Ulrich, die in 2013 zijn krachten bundelde met Atlantean Kodex zanger Markus Becker. Het doel: oude thrash-tijden laten herleven, met de power en agressie van bands als Slayer, Exodus en Testament enerzijds, en de techniek van bands als Forbidden en Heathen anderzijds. Om te horen of dat gelukt is, is het zinvol om debuutalbum Deadhead Syndicate maar eens te gaan beluisteren.

En uiteraard val ik dan meteen met de deur in huis met m'n conclusie. Aangezien het hier een productie betreft van Cruz Del Sur had ik al geen vette productie verwacht, daar staat het label ook niet echt om bekend. Sterker nog: voor het doel dat de heren muzikanten voor ogen hadden is het geluid van hun album veel te dun. Hoewel de nummers uitstekend in elkaar zitten en de meest verrukkelijke thrash-riffs je om de oren vliegen - die doelstelling is wel gehaald - komt de agressie van de oude thrash op dit album totaal niet uit de verf.

Daar komt nog bij dat de zang van Markus Becker - degene die Atlantean Kodex kent weet dat al wel - niet echt geschikt is om fel en agressief voor de dag te komen. Daar zingt hij eigenlijk veel te netjes voor; ik vind het 'm hier stiekem zelfs wel erg veel op Joey Belladonna (Anthrax) lijken, waarvoor zo'n beetje hetzelfde geldt. Dit zijn zeker goede zangers, maar hier heb je eigenlijk een veel rauwere stem voor nodig.

Is Deadhead Syndicate dan een slecht album? Welnee, integendeel zelfs. Septagon biedt heerlijke old school, naar thrash en speed neigende heavy metal, die technisch sterk in elkaar zit. Ik vind weliswaar niet elk nummer even beklijvend, maar deze band heeft echt wel iets eigens te bieden. Het zijn vooral de wat langere tracks Revolt Against The Revolution, Septagon Conspiracy en in iets mindere mate titelnummer Deadhead Syndicate die zo niet-standaard thrash klinken dat ze daardoor opvallen.

Ironisch genoeg heb ik het idee dat precies de niet-specifieke thrash-achtergrond van de muzikanten er voor zorgt dat ze niet in hun doel geslaagd zijn, maar daardoor juist wel een wat genre-afwijkend album hebben afgeleverd. En dat laatste is dan natuurlijk wel erg positief. Ik vind het bij vlagen namelijk best een leuk album!