Sepulchral Curse - Only Ashes Remain
- Sepulchral Curse [FI]
- Only Ashes Remain
- 31-07-2020
- Transcending Obscurity [IN]
- Deathmetal, Doomdeath
Tracklist
01. From Within the Bowels of the Earth
02. Swarming Blackness
03. Into the Depths Unknown
04. Eyes Inside
05. Church of Loss
06. Dead Stars Drawing Spirals
07. Maan Tuhkien Uneen
Hoewel Sepulchral Curse te boek staat (stond?) als het best bewaarde geheim van Finland, geldt (gold?) dat natuurlijk niet voor de oplettende volger. Al opgericht in 2013, een eerste EP A Birth In Death in 2014, maar pas eind 2016 (At the Onset of Extinction) ontdekt. Dankzij een vasthoudend label uit India - Transcending Obscurity natuurlijk, gespecialiseerd in smerige muziek vanuit alle uithoeken van onze aardbol - heb ik dus ook eindelijk kennis gemaakt met de verrukkelijke ranzigheid van deze band.
Dat waren weliswaar 'maar' 22 minuten aan helse muziek, maar die maakten een aardig verpletterende eerste indruk op me. Om de muziek van deze band te omschrijven wordt over het algemeen de veelgebruikte term 'blackened death metal' tevoorschijn gehaald. Ik hou het zelf liever op een lekker smerige mix van alles wat extreme metal te bieden heeft, met naast black ook vooral doom-invloeden. Geïnspireerd door de klassieke Finse death metal-eigenschappen van bands als Demilich, Adramelech, Convulse, Demigod, Necrophobic en Lurk, past Sepulchral Curse vrijwel naadloos in dat rijtje. Ook Solothus en Yawning Void mogen niet onvermeld blijven, aangezien deze drie bands de nodige overeenkomstige bandleden hebben.
"Wordt het niet eens tijd voor een volledig album, zodat we de mogelijkheden van deze band volledig op waarde kunnen schatten?" Zo vroeg ik mij af naar aanleiding van At the Onset of Extinction. En okay, we hebben er even op moeten wachten, maar op de laatste dag van deze maand gaat ie dan toch verschijnen: Only Ashes Remain. En ik kan niks anders bedenken dat ik daar enorm verrukt om ben; nieuwsgierig, enthousiast, een fanboy bijna. Het eigen karakter dat ik een paar jaar terug constateerde is gelukkig nog altijd aanwezig.
De nummers zijn minutieus gecomponeerd, waardoor ze ingewikkeld en zelfs onvoorspelbaar zijn, maar ondanks de grillen is er een onderliggende groove die alles bij elkaar houdt. Black metal-invloeden sijpelen door om smaak te geven aan de procedure, terwijl de nummers heen en weer blijven golven en elke keer verschillende facetten van de extreme metal presenteren. De muziek ebt, vloeit en meandert, het tempo is altijd wisselend; de vocalen krijsen en brullen, afhankelijk van de stemming.
Het album nestelt zich tegen het einde in duistere, onheilspellende gebieden, niet veel verschillend van labelgenoten als Lurk en Altar Of Betelgeuze; en niet voor niets twee bands die ik ook hoog heb zitten. Afsluiter Maan Tuhkien Uneen (Naar de as van de aarde) beslaat in z'n eentje bijna een kwart speelduur van het album, en ja, met alleen deze track al kan ik me even vermaken. Het magnum opus van Only Ashes Remain, of misschien wel van Sepulchral Curse.
Only Ashes Remain is een boeiend, fascinerend album, dat voor nu met elke luisterbeurt beter wordt. Het geldt zeker als een van de beste Finse death metal-albums ooit gemaakt; hoop ik objectief te kunnen beweren. Misschien dat iemand me er over een paar jaar aan wil herinneren om deze gedachte nog eens te herzien. Voor nu kan ik er maar nauwelijks genoeg van krijgen.
Tommi Ilmanen - Drums, Vocals
Kari Kankaanpää - Vocals
Jaakko Riihimäki - Guitars
Aleksi Luukka - Guitars
Niilas Nissilä - Bass