Serenity - Codex Atlanticus

• BandSerenity [AT]
• TitelCodex Atlanticus
• Release datum29-01-2016
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Codex Atlanticus
02. Follow Me
03. Sprouts of Terror
04. Iniquity
05. Reason
06. My final Chapter
07. Caught in a Myth
08. Fate of Light
09. The perfect Woman
10. Spirit in the Flesh
11. The Order

Het Oostenrijkse Serenity is lekker bezig! Binnenkort gaan ze op tour met Kamelot, en ik ben erbij, blij met zo’n mooie line-up! Serenity heeft vanaf hun Death & Legacy album mijn hart veroverd met hun avontuurlijke powersound, en zo te horen gaat hun nieuwste werk Codex Atlanticus hier niet voor onder doen. Aangeprezen als ‘hun beste album tot nu toe’, weet ik zeker dat ik het komende uurtje flink ga genieten!

De intro van het album geeft sowieso al de goeie kriebels. Die heerlijke avontuurlijke vibe die alleen Serenity heeft wordt aangewakkerd en daarna trapt het album af met Follow Me – al voorzien van vermakelijk slecht geplaybackte videoclip (hieronder te bekijken). Zonder video klinkt ie toch beter en komt het vrolijke refrein echt naar voren. Een super gelikt plaatje dat gewoon simpelweg goed is in al zijn catchyness.

Sprouts of Terror beukt vervolgens door m’n koptelefoon en is weer een onweerlegbaar bewijs van Serenity’s straatwaarde in het stevigere werk. Drums en gitaar brullen er lustig op los maar op melodisch gebied wordt nergens gecompenseerd. Iniquity voelt meer aan als een soort walsje. Nog wel lekker denderend en hier en daar een tikje pompeus, met veel blaaswerk en aan het eind komen er koortjes bij. Vooral dat laatste geeft het staartje van dit nummer extra schwung!

Reason blijft gebruik maken van dit succesrecept met catchy melodietjes en subtiele gitaarsolo’s als hoofdingrediënten. Wat vloeiender en liefelijker als voorgaande nummers. My Final Chapter heeft een flinke dosis fantasy-folk in de sfeer zitten. Altijd fijn, zo’n fluit! Serenity heeft altijd goeie ballads gemaakt en deze heeft ook weer z’n kippenvelmomenten. 90’s fantasy movie filmscore is het eerste wat me te binnen schiet bij Caught in a Myth. Op zich geen verkeerd sfeertje om mee te beginnen. Bij vlagen episch maar het refrein en alles blijft lekker simpel.

Fate of Light wisselt een beetje tussen dreigend en vrolijk. De koortjes komen zo af en toe wat onheilspellends toevoegen maar daartussen lijkt het wel alsof het nummer niet echt goed weet waar het heen wil. Er zit van alles wat in, maar blijft verbazingwekkend simpel aanvoelen. The Perfect Woman heeft een Meatloaf-achtig, zomers feelgood rock-’n-roll sfeertje en het zou me niets verbazen als deze in een verliefde bui is geschreven. Valentijnsdag is net geweest maar Serenity houdt graag de liefde in de lucht. Bij vlagen cheesy-as-fuck maar dan weer op zo’n manier dat het meer dan acceptabel is. Ook horen we die goeie ouwe Amanda Somerville hier weer langskomen. Die vrouw is altijd welkom bij zo’n goeie/foute ballad!

Spirit in the Flesh beschikt ook al over een even zo vermakelijke video, daarin horen we bassist Fabio D'amore ook eens op de vocalen voor de verandering, wat leuk werkt als 'tweede' refrein. Hij blijft catchy, meeslepend en goed in elkaar gezet. The Order sluit het album af met dezelfde formule die we het hele album al horen: gewoon simpel en goed. Met een paar laatste pianoslagen zijn we weer aan het einde gekomen van weer een steengoed plaatje dat eigenlijk niet eens zo veel om handen heeft.

Serenity hoeft dan ook niet alles uit de kast meer te trekken om hun waarde te bewijzen, en laten dat nu zien door gewoon een lichtvoetig maar zeer vermakelijke plaat uit te brengen. En juist dat maakt Codex Atlanticus eigenlijk best meesterlijk!