Serious Black - Mirrorworld

• BandSerious Black [DE]
• TitelMirrorworld
• Release datum09-09-2016
• LabelAFM Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Breaking The Surface
02. As Long As I'm Alive
03. Castor Skies
04. Heartbroken Soul
05. Dying Hearts
06. You're Not Alone
07. Mirrorworld
08. State Of My Despair
09. The Unborn Never Die

Het begrip supergroep lijkt de laatste jaren wat aan betekenis in te boeten, zo'n beetje elke band waar een paar muzikanten met een plaat op zak in zitten wordt al zo genoemd. Maar binnen de power metal vind ik dit er wel eentje. Serious Black is een internationaal collectief met leden die actief zijn (geweest) in niet de minste bands als Tad Morose, Rhapsody (welke versie dan ook), Visions Of Atlantis, Edenbridge, Bloodbound, Firewind en ga zo nog maar even door. Mirrorworld is het tweede album, opvolger van het debuut As Daylight Breaks uit 2015.

De muziek die dit gezelschap voortbrengt zou ik dan ook omschrijven als klassieke, melodieuze power metal, uit het boekje. En is daarmee tevens het bewijs dat een bundeling van bekende namen niet per se een spectaculair album of muziek hoeft op te leveren. Degelijk is een predicaat dat hierop zeker van toepassing is, maar veel meer dan dat ook niet vind ik.

Natuurlijk wordt er uitmuntend gemusiceerd, en zitten de nummers slim (lees: pakkend) in elkaar. Dit is zo'n beetje de easy listening onder de metal. Luister maar eens naar As Long As I'm Alive en Castor Skies om mee te beginnen (Breaking The Surface is het intro) die zo glad zijn dat ze zo je gehoorgangen binnen glijden, om er even irritant in te blijven rondzwerven. Ik dacht in eerste instantie dat dit de meest catchy nummers van het album zouden zijn, omdat het de eerste twee singles waren; maar het hele album blijkt zo in elkaar te zitten. Sterker nog: Heartbroken Soul is hierna nog meer ingetogen en melodieus; voor zover dat nog kan.

Met een hoofdrol voor de orkestraties/toetsen en de uitermate toegankelijke productie heb ik moeite om hier een heel album lang naar te luisteren. Want op deze manier klinkt het mij wel als heel veel van hetzelfde in de oren. Een heel enkele keer worden nog klassiekere invloeden van stal gehaald en klinkt de muziek bijna oprecht als old school hardrock/heavy metal, juist dat zijn misschien nog wel de beste momenten. Titelnummer Mirrorworld lijkt me daar wel een goed voorbeeld van. En om nog maar eens een vooroordeel van stal te halen: ik heb het idee dat de (Zweedse) zanger bewust een beetje met een accent zingt om extra 'charmant' en authentiek over te komen. Maar ik geloof het niet, het klinkt me te gekunsteld in de oren.

Mogelijk ben ik niet de juiste persoon om deze band/dit album van een bespreking te voorzien. Van de andere kant: dit is wel metal; juist daarom mis ik wat kenmerken die metal voor mij interessant maken: wat rauwheid, iets tegendraads. De muziek van Serious Black is me veel te braaf; op Mirrorworld wordt veel te netjes binnen de lijntjes gekleurd. De ervaring der deelnemende muzikanten betaalt zich uit op een voor mij negatieve manier: men weet te goed wat een bepaald publiek wil horen, en spitst daar de muziek helemaal op toe. Ongevaarlijk, risicoloos, en daarmee bij mij ook kansloos....