Serpent Venom - Of Things Seen & Unseen

• BandSerpent Venom [GB]
• TitelOf Things Seen & Unseen
• Release datum27-06-2014
• LabelThe Church Within Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. The Penance You Pay
02. Sorrow's Bastard
03. Death Throes At Dawn
04. The Lords Of Life
05. I Awake
06. Let Them Starve
07. Pilgrims Of The Sun
08. Burning Free

Serpent Venom is opgericht in 2008 in Londen, Engeland. De band bracht in 2011 debuutalbum Carnal Altar uit, en zette zichzelf daarmee in het thuisland op de kaart. Daarna heeft gitarist Pete Fox de band verlaten, en is vervangen door Roland Scriver (ex-Sloth), met welke aan de opvolger gewerkt werd. Ontstaan tijdens jamsessies is onder bezielende en productionele leiding van Chris Fielding (Electric Wizard, Conan, Taint) het nieuwe album in oktober 2013 opgenomen in de Skyhammer Studio. Hier is Of Things Seen & Unseen.

De band brengt ons trage, donkere, traditionele heavy doom, zonder opsmuk. Er wordt nadrukkelijk gerefereerd aan de jaren '70, Serpent Venom toont zich daarmee een waardig nazaat van Black Sabbath. Veel van de slepende riffs en gitaar- en (heerlijk logge, en toch speelse) baslijnen laten zich vergelijken met die van de grootmeesters van de traditionele doom. Ook horen we veel herhalingen in de uitgesponnen nummers (The Lords Of Life), daarnaast ook nog de cleane, typische jaren '70 vocalen.

Met The Penance You Pay en Sorrow's Bastard hoor je al meteen wat voor vlees je in de kuip hebt. Serpent Venom gaat er de originaliteitsprijs niet mee wegkapen, maar brengt de klassieke doom-rock wel op overtuigende wijze. Zelfs de psychedelische momentjes worden niet vergeten (opnieuw The Lords Of Life als voorbeeld, en het intermezzo I Awake), en de veelvuldig aanwezige gitaarsolo's zijn ouderwets vervormd en geven een spacey effect.

Met Death Throes At Dawn bereiken we wel het toppunt van doom, dit nummer lijkt nog wel wat logger dan de rest, en heeft vanaf het begin een lekker creepy sfeertje. Dat de band ook de variatie niet schuwt hebben we daarmee al gehoord, maar daar wordt nog een schepje bovenop gedaan in (het kortste nummer van het album) Let Them Starve, dat een heuse tempoversnelling bevat. Wel de enige op het album. Hierna volgt dan weer zo'n heerlijk slepend doom-monster in de vorm van Pilgrims Of The Sun; genieten!

Klassieke doom-rock saai? Nee hoor. Voor de oppervlakkige luisteraar misschien wel, voor de liefhebber zeker niet. Een gitaarsolo hier en een wat vlottere riff daar zorgen voor de nodige 'onverwachte' wendingen en daarmee afwisseling. Door het lome tempo blijft de spanning voortdurend voelbaar, en daar gaat het toch om bij doom. Serpent Venom voert dat met verve uit, ondanks het gebrek aan originaliteit.