Silver Dust - House 21

• BandSilver Dust [CH]
• TitelHouse 21
• Release datum05-10-2018
• LabelEscudero Records [CH], Fastball Music [DE]
• PromotorBob Media [DE]
• Genre Dark rock / metal, Gothic metal

Tracklist

01. Libera Me
02. The Unknown Soldier
03. House 21
04. Forever
05. Once Upon a Time
06. La La La La
07. Bette Davis Eyes [Kim Carnes cover]
08. This War Is Not Mine
09. The Witches Dance
10. It's Time
11. The Calling

Toegankelijke muziek binnen het kader van rock of metal, je hoort het de laatste paar jaar steeds vaker. Een zegen voor fans die denken dat ze naar echte metal luisteren, een mogelijke gruwel voor old school of 'echte' metal-liefhebbers. Ook het Zwitserse Silver Dust balanceert op het randje van een catchy mix van pop, rock en metal met voornamelijk invloeden uit gothic, wave en elektronica. House 21 is hun derde langspeler, en mijn kennismaking met deze band.

Flarden gothic/new wave worden daarbij ten uitvoering gebracht in een zelfde strakke stramien zoals Rammstein niet zou misstaan (The Unkown Soldier). Maar net zo goed horen we theatrale en circus-achtige invloeden zoals voorheen Mr. Bungle of tegenwoordig Avatar die ook laat horen (titelnummer House 21). Forever is dan weer uitgesproken pakkend, een logische keuze als single en video om een breed publiek te paaien voor de muziek van Silver Dust.

Zoals vele albums kent ook House 21 plussen en minnen. Om maar met die laatste te beginnen: Bette Davis Eyes (waarop ook Mr. Lordi mee mag brullen) is een overbodige want matig uitgevoerde cover, aansluitend is This War Is Not Mine een draak van een ballad. Tot zover het slechte nieuws, want hoewel de muziek van Silver Dust me niet constant aanspreekt, hoor ik er namelijk de charme wel van.

De gemeenschappelijke deler is toch wel de duistere atmosfeer van veel tracks, en dat mag ik dan weer wel graag horen. Momenteel touren de Zwitsers door Europa met de Finse monsters van Lordi, ik vind dat wel een passende combinatie. Ik zou deze band ook zeker wel eens live willen horen, ik denk dat hun donkere thematiek dan een stuk sterker uit de verf komt. Op CD klinkt het, waarschijnlijk mede door de cathy insteek, toch allemaal wat mat. O ja: nog een (fictief) bonuspunt voor de fraaie albumcover!