Soilwork - The Living Infinite

• BandSoilwork [SE]
• TitelThe Living Infinite
• Release datum01-03-2013
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

Disc 1:
01. Spectrum of Eternity
02. Memories Confined
03. This Momentary Bliss
04. Tongue
05. The Living Infinite I
06. Let the First Wave Rise
07. Vesta
08. Realm of the Wasted
09. The Windswept Mercy
10. Whispers and Lights
Disc 2:
11. Entering Aeons
12. Long Live the Misanthrope
13. Drowning With Silence
14. Antidotes in Passing
15. Leech
18. Rise Above the Sentiment
19. Parasite Blues
20. Owls Predict Oracles Stand Guard

Deze uit het Zweedse Helsingborg afkomstige band bestaat al weer sinds 1995. In het begin heetten ze nog Inferior Breed maar in 1996 veranderen ze dit in Soilwork (dat zoiets als grondwerk betekent). In het begin spelen ze nog, beïnvloed door Pantera, Meshuggah en Carcass, een vorm van speedmetal, na hun naamswijziging kwam er wat meer melodie in hun muziek. Tijdens de opnames van hun eerste demo In Dreams We Fall Into The Eternal Lake hadden ze al meteen met ledenwisselingen te maken. In die tijd tekende men ook een contract bij Listenable Records, dit hadden ze vooral te danken aan Michael Amott (Arch Enemy).

In 1998 brengen ze hun eerste album Steelbath Suicide uit, waarna door Europa werd getoerd met Darkane, Naglfar en Krisiun. Nadat in 2000 The Chainheart Machine werd uitgebracht, kwamen ze onder de aandacht van Nuclear Blast, waarbij niet veel later getekend werd. In datzelfde jaar komt ook nog A Predator’s Portrai’ uit, wat ze uiteindelijk een plekje op Wacken Open Air oplevert en daarna nog een uitgebreide toer met Annihilator en Nevermore. Met Devin Townsend wordt in 2001 Natural Born Chaos opgenomen, dat een eerste Amerikaanse toer oplevert met diverse bands, later dat jaar gaan ze ook nog met labelgenoten In Flames op pad. In de opvolgende jaren brengen ze ook nog Figure Number Five, Stabbing The Drama, Sworn To A Great Divide en The Panic Broadcast uit. Deze laatste vond ik zelf wel een van de minste albums van Soilwork.

Met het nieuwe album The Living Infinite brengen ze nu dus het negende album uit. Helaas voor de band besloot Peter Wichers, net voor ze met dit album zouden gaan beginnen, voor de tweede keer de band te verlaten; juist diegene die normaal de meeste nummers schrijft. Maar Bjorn 'Speed' Strid (zang) had in 2011 al het idee opgepakt om zichzelf uit te gaan dagen om van hun volgende album een dubbelalbum te maken. Hij wilde hiermee bewijzen dat de band ook zonder hun belangrijkste schrijver tot een goed resultaat zou kunnen komen.

En is dat gelukt? Nou, ik denk het wel. Na eerst met de regelmaat van de klok albums te hebben uitgebracht hebben we nu drie jaar moet wachten. Het wachten wordt dus ook ruimschoots beloond met een dubbelalbum, toch iets dat sowieso niet vaak voorkomt in dit genre. Vaak heb je wel het gevoel met dubbelaars of er niet te veel vullers of loze nummers op zullen staan; nou, in dit geval mooi niet. Noem eens een handvol albums op waarvan je echt alle nummers geweldig vindt?

Alle elementen waar de band goed in is vind je terug. Om elk nummer te gaan benoemen en bespreken gaat me iets te ver, uitschieters kan ik wel vermelden, Spectrum Of Eternity, Let The First Wave Rise en alles wat ervoor en erna komt. Variatie is er gelukkig volop. Wat ik nog wilde vermelden is hoe gevarieerd de stem is van Bjorn 'Speed' Strid en hoe drummer Dirk Verbeuren de nummers geweldig elkaar timmert. TOP! Voor elke fan van melodieuze death metal is dit verplichte kost.