Stitched Up Heart - Never Alone

• BandStitched Up Heart [US]
• TitelNever Alone
• Release datum17-06-2016
• LabelAnother Century [DE]
• Genre Gothic metal, Metalcore

Tracklist

01. Finally Free
02. Monster
03. Catch Me When I Fall
04. Event Horizon
05. It's So Easy
06. Never Alone
07. Now That You're Gone
08. Turn You On
09. Bleeding Out
10. City Of Angels
11. I Can't Breathe

Stitched Up Heart is een Amerikaanse band die is ontsproten uit de gothic scene. De band is in eerste instantie opgericht door zangeres Alecia 'Mixi' Demner om haar hartzeer van dat moment te verwerken - zo hebben we meteen een verklaring voor de bandnaam. In 2010 debuteerde de band al met een titelloze EP. Na een interne reorganisatie bleef de oprichtster alleen over, ging schoon schip maken, verzamelde nieuwe muzikanten om zich heen en besloot de muzikale koers wat te verleggen naar een modernere metalcore-light-variant. Het resultaat: debuutalbum Never Alone.

Wanneer een metalband een zangeres in de gelederen heeft, is het vaak wel heel gemakkelijk om vergelijkingen te maken, simpelweg doordat dat aspect over het algemeen wel opvalt. Zo ook in het geval van Stitched Up Heart. Hier hoor ik eigenlijk al vrij snel het midden tussen Amy Lee (Evanescence) en Maria Brink (In This Moment). Wanneer deze vergelijking in muzikaal opzicht ook nog eens hout blijkt te snijden, is de strategie snel bepaald.

Want behalve het hebben van een zangeres zijn er zeker nog meer overeenkomsten tussen enerzijds Evanescence (de gothic achtergrond) en anderzijds In This Moment (metalcore-invloeden) en zelfs van allebei: het gebruik van elektronica, en de neiging naar een mainstream/poppy geluid. Stitched Up Heart klinkt dan ook allesbehalve gevaarlijk, en wekt juist eerder de indruk een zo breed mogelijk publiek te willen vergaren. Zo kan bijvoorbeeld It's So Easy (inderdaad...) met z'n catchy refreintje zo de hitparade in.

Gevoelige (de teksten zijn over het algemeen behoorlijk persoonlijk) en meer 'harde' fragmenten worden dan ook afgewisseld (Now That You're Gone, afsluiter I Can't Breathe) om een zo breed mogelijk, maar altijd toegankelijk geluid neer te zetten. De productie is dan ook zo gladjes als maar kan, want verwar deze afwisseling alsjeblieft niet met dynamiek. De muziek op Never Alone is namelijk best vlak. Bij beluistering kom je er dan dus ook achter dat deze muziek weliswaar lekker makkelijk naar binnen glijdt (lees: lekker wegluistert), maar als echte muzikale diarree net zo snel weer verdwijnt. Wanneer het album is afgelopen is er echt niet 1 nummer blijven hangen.

Er wordt zeker wel goed en strak gemusiceerd, maar uiteindelijk heeft Stitched Up Heart weinig eigens. De liedjes zijn knap in elkaar gezet, waarbij er best een paar mogelijke oorwurmen tussen zitten. Ook met de zangcapaciteiten van de frontdame lijkt me helemaal niks mis, zij staat haar mannetje zogezegd. Ik blijk er echter niet bevattelijk voor, dit album laat me echt helemaal koud. Daar kunnen zelfs de 'drop-tuned' gitaren en de soms best emotionele vocalen niks aan veranderen.