Stormlord - Hesperia

• BandStormlord [IT]
• TitelHesperia
• Release datum20-09-2013
• LabelTrollzorn [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Aeneas
02. Motherland
03. Bearer of hate
04. Hesperia
05. Onward to Roma
06. Sic volvere parcas
07. My lost empire
08. Those upon the pyre

Het Italiaanse Stormlord hobbelt al zo'n twintig jaar rond op deze aardkloot. In al die jaren stort de band extreme metal in verschillende vormen over de mensheid uit, tot nu toe verpakt in enkele demo's, drie EP's, vier CD's, een live DVD en een verzamelalbum. Het laatste wapenfeit Mare Nostrum dateert alweer uit 2008, sindsdien leek het even wat stiller rond de band. Het blijkt dat het vervaardigen van het nieuwste werkstuk, Hesperia, ook aardig wat tijd heeft opgeslokt, het gaat hier dan ook om een heus conceptalbum. Het is geïnspireerd op het gedicht Aeneid van de Romeinse dichter Publius Vergilius Maro, die het geschrift vlak voor het begin van onze jaartelling vervaardigde.

De stijl van Stormlord heeft in de loop der jaren diverse invalshoeken gekend. Ooit begon de band als een death metal band, gaandeweg verschoof de interesse naar een melodieuze mix van death en atmosferische black metal. Tegenwoordig wordt de stijl omschreven als extreme epic metal. In de praktijk vertaalt zich dat naar een melodieuze combinatie van sferische black metal, pagan metal en elementen uit de symfonische en gothic metal. Heel af en toe heeft de muziek zelfs wel raakvlakken met episch/bombastische power metal. Aangezet met veel toetsenwerk en af en toe folkloristisch instrumentarium (Motherland, Onward To Roma) bezingt de band nu epische heldendaden uit lang vervlogen tijden.

Aeneas opent na een filmisch intro lekker bombastisch, de zang in het Latijn voegt daar nog wel een mysterieus tintje aan toe. Deze theatrale aanpak (met veelal rustige intro's) zal gaandeweg het album de blauwdruk blijken voor de huidige muzikale koers van Stormlord. Verdwenen is de lichtelijk chaotische, rafelige black metal van weleer. Daarvoor in de plaats veel keyboards, getriggerd double bass drumwerk en bombast, in een wel erg gladde productie. Geen rauw randje meer te bekennen in de muziek, hooguit in de vocalen, die wel als vanouds vooral black metal gekrijs en grunts bevatten.

Ik moet zeggen dat deze aanpak me wel aanstaat. Natuurlijk, de symfonische muziek klinkt bij vlagen wel erg clean, maar deze pakkende epische bombast klinkt een stuk beter dan de rommelige band die ik ooit live zag spelen als headliner van Aaltjesrock (27 oktober 2007 in Underground, Lelystad). Wat misschien wel jammer is voor Stormlord is dat ze met deze stijl behoorlijk achter de feiten aanlopen. Deze muziek werd jaren geleden al 'populair' gemaakt door bands als Cradle Of Filth en Dimmu Borgir bijvoorbeeld, en eerlijk gezegd voegt de huidige koers van Stormlord daar weinig aan toe.

Natuurlijk zijn er ook nog wel aanzetten tot wat sneller werk op de plaat te horen, Bearer Of Hate en My Lost Empire bijvoorbeeld, maar dat wordt telkens omlijst door de overige elementen, waarin vooral het toetsenwerk de hoofdrol speelt. Verder is het vooral midtempo dat de toon zet, of zijn het zelfs ronduit langzame, soundtrack-achtige stukken (titelnummer Hesperia) die de sfeer bepalen.

Piano-intermezzo Sic Volvore Parcas werkt voorzichtig al naar het einde van de plaat toe, die afsluit met de bombastische finale Those Upon The Pyre. Dit nummer geeft in bijna tien minuten een goede dwarsdoorsnede van waar Stormlord anno 2013 voor staat. Strakgestreken epische muziek in een moderne, cleane productie. Verhalend, theatraal, pakkend; Stormlord blijkt 'opeens' behoorlijk fraaie liedjes te kunnen schrijven. Niet spannend, wel degelijk, en goed uitgevoerd.