Temple Witch - Ocean Thousand, Mountain Thousand

• BandTemple Witch [US]
• TitelOcean Thousand, Mountain Thousand
• Release datum30-08-2024
• LabelWormHoleDeath Records [IT]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Ocean Thousand
02. Knew It Once
03. This Too Shall Pass
04. Chase Tigers Away
05. Other Things
06. Motion

Tja, die combinatie stoner-doom, ik blijf er een zwak voor houden, zeker wanneer je een geluid neerzet zoals het Amerikaanse Temple Witch dat doet. Tijdens de COVID-19-pandemie bundelde songwriter en gitarist Andy Russell zijn krachten met drummer Johno Benedik, wat leidde tot de geboorte van Temple Witch. Met de toevoeging van bassist Jacob Jones begon het trio snel met de opname van hun debuutalbum Hand In Hand With Chaos, dat in juni 2021 uitkwam.

Na het succes van het debuut en aansluitend aansprekende optredens, begon Temple Witch aan de gebruikelijke reis die nu eenmaal hoort bij bandperikelen. In april 2023 hadden Jacob en Andy een nieuwe drummer nodig. Na een handvol audities ontmoetten ze een collega-muzikant, ook uit Ohio; Jacob Wherley van Emerald Rage. Hun connectie was er meteen en Jacob Wherley werd verwelkomd. Ook in mei 2023 tekende Temple Witch bij z'n eerste platenlabel WormHoleDeath Records. Sindsdien bereidde de band zich onvermoeibaar voor op de release van het tweede album Ocean Thousand, Mountain Thousand. Tevens mijn kennismaking met deze band.

Temple Witch is niet alleen een pakkende bandnaam, maar vooral een verwijzing naar het lichaam en de geest. Als band was het doel om nummers te schrijven die filosofische en soms existentiële zaken aanpakken. Het woord 'Temple' als een knipoog naar lichaam en geest; het woord 'Witch' een verwijzing naar de schaduw in ons allemaal. De boodschap van Temple Witch is niet al te ingewikkeld: hoewel we elkaar misschien niet allemaal begrijpen, delen we allemaal de ervaring van het bestaan; de schoonheid, het wonder, het vreselijke lijden en de volslagen onwetendheid.

Opener Ocean Thousand zet de toon met een bombastisch, dreunend intro, waarna een donkere en erg onheilspellende basgitaar en galmende, getormenteerd klinkende vocalen inzetten. Gaandeweg blijft de hoofdriff repetitief de hersenpan teisteren, terwijl het gedreun van de ritmesectie in datzelfde ritme doorbeukt. Ziehier de kwelling die je als luisteraar dient te ondergaan.

Met de langste composities This Too Shall Pass en Chase Tigers Away horen we meer ingetogen en psychedelische taktieken toegepast worden om de luisteraar in trance te brengen, in plaats van murw te beuken. Al blijft de ondergrond onverminderd lomp doorbeuken. De aantrekkingskracht van deze muziek zit 'm wat mij betreft in de wisselwerking tussen de subtielere psychedelica en de soms naar sludge neigende grauwende aanpak.

De band wil geen definitieve of sluitende uitspraken doen, behalve dat ze heel goed weten hoe het is om mens te zijn, en dat iedereen zich daarin kan herkennen. Dat is waar Temple Witch over schrijft, terwijl het muzikale pad die diverse uitersten van dat mens-zijn lijkt te verkennen.