Ten - Gothica

• BandTen [GB]
• TitelGothica
• Release datum07-07-2017
• LabelFrontiers Records [IT]
• Promotor[Pias] [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. The Grail
02. Jekyll and Hyde
03. Travellers
04. A Man for All Seasons
05. In My Dreams
06. The Wild King of Winter
07. Paragon
08. Welcome to the Freak Show
09. La Luna Dra-Cu-La
10. Into Darkness

Of ik even een paar regeltjes kan en wil tikken over Ten's dertiende studio-album Gothica. Jawel, dat moet wel lukken; moet ik het ook vriendelijk houden? Ten is namelijk een blijkbaar vrij bekende rockband, die zich vooral ophoudt in het zogenaamde Adult Oriented Rock-genre. Voor mij vaak synoniem voor gezapige rock, radiovriendelijk en nauwelijks spannend of sfeervol. Met Gothica is Ten blijkbaar terug bij het Italiaanse Frontiers label, dat vaak wel interessante releases heeft. Misschien toch maar eens even luisteren.

Het album wordt aangeprezen als donkerder en zwaarder dan veel van z'n voorgangers, dus dat belooft al wel een positieve wending. Voor een nummer als Jekyll and Hyde vind ik dat bijvoorbeeld wel van toepassing; al komt de lichtelijk sinistere insteek vooral van een zweverig synth-lijntje. Melodie en toegankelijkheid blijven de voornaamste insteek, dus echt spannend wordt het helaas niet. Maar ik waardeer dit zijsprongetje wel. Minder epiek, wat meer direct rockend; al blijft het refrein veel te zoetsappig. Het enige andere interessante nummer op het album komt pas een stuk verderop: ondanks de wat kinderachtige titel kan het wat stevigere La Luna Dra-Cu-La mijn goedkeuring wel vinden.

Als ik dan na ga dat er gebruik wordt gemaakt van drie-voudige gitaarharmonieën denk ik dat hier toch wel meer uit te halen moet zijn dan deze fantasie-arme rockmuziek. Jekyll and Hyde blijkt qua spanning een uitzondering, want naar een nummer als het navolgende Travellers kan ik echt niet luisteren. Veel te cheesy. Ook langere tracks als opener The Grail en A Man for All Seasons (folk?) kunnen me niet bekoren, sowieso hoor ik hier veel te veel pianostukken en ballades om dit als stoere rock serieus te nemen.

In de AOR- en waarschijnlijk ook wel progrock-scene zullen genoeg liefhebbers van een band als Ten te vinden zijn. Ik kan me er ook van alles bij voorstellen dat Gothica in die hoek gretig aftrek vindt. Ik kan er als heavy rock- en metal-liefhebber niet zo veel mee. De gelaagdheid die er zeker in zit, als ook de subtiele dynamiek zijn zeker niet de mijne. Ik mis kracht, energie en tegendraadsheid. Muziek zonder ballen, even lomp gezegd.