The Evil - The Evil

• BandThe Evil [BR]
• TitelThe Evil
• Release datum29-06-2018
• LabelOsmose Productions [FR]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Voices From the Deep (Intro)
02. About None Guilty
03. Screams
04. Sacrifice To The Evil One
05. Satan II
06. Silver Razor
07. The Ancients

The Evil, zo simpel, je moet er maar op komen, zo'n naam. Bijzonder genoeg is er ook maar echt één band wereldwijd die zo heet, nota bene afkomstig uit Brazilië, en actief sinds 2012. Pas in juni 2017 verschijnt het eerste wapenfeit: het debuutalbum met de eigen naam als titel. In eerste instantie betreft het hier een eigen digitale release, maar inmiddels is de band opgepikt door het Franse Osmose, dat een jaar later (een paar weken geleden dus) voorziet in een wereldwijde en fysieke uitgave.

Mocht je bij de combinatie van de bandnaam en het land van herkomst denken aan rauwe, extreme metal, dan zit je er naast. The Evil maakt namelijk klassieke occulte epische doom metal, die me nog het meest doet denken aan de muziek uit de Italiaanse doom-scene: filmisch, verhalend, onderhoudend. Abysmal Grief heb ik wel als voorbeeld paraat ter vergelijking, vooral qua sfeer. De doom metal van The Evil klinkt zeer vertrouwd in de oortjes, waarbij wel als bijzonderheid mag worden opgemerkt dat het een dame is die aan het vocale roer staat. Het Sloveense Mist komt daarmee ook wel een beetje in de buurt, al klinkt die band nog wat klassieker.

Wanneer na het obligate intro Voices From the Deep het eerste echte nummer About None Guilty van start gaat met moddervette, vervormde stoner-achtige riffs ben ik direct verkocht. Met een dergelijke lompe no-nonsens-aanpak zit je bij mij meteen goed. Het is daarna even wennen aan de cleane zangstem van de zangeres in deze context, maar de dame in kwestie verovert mij gaandeweg met haar vocale kwaliteiten. De combinatie werkt in elk geval, dat is het belangrijkste.

Zwaar, zwaarder, zwaarst, zo rijgen de meest logge en stroperige (en herhalende) riffs zich aaneen. Daarnaast wordt met regelmaat het occulte tintje niet vergeten, zoals Screams duidelijk laat horen. Naast de klassieke epiek doen bij vlagen ook stoner- en sludge-invloeden een duit in het zakje, opdat we duidelijk horen dat The Evil een band van deze tijd is. Desondanks laat bijvoorbeeld Sacrifice To The Evil One evengoed horen dat de grondlegger Black Sabbath ook wel degelijk z'n sporen heeft nagelaten. Juist die mix van oud en nieuw vind ik wel interessant. Die vette break na bijna vijf minuten, in combinatie met de opvolgende tempoversnelling, vind ik één van de hoogtepuntjes van het album.

Ook het al even afwisselende Silver Razor (met vooral in het begin Candlemassiaans riffwerk) verdient van mij een pluim, zo houd je doom interessant. The Evil verstaat wat mij betreft dan ook de kunst vanuit de zwaardere muzikale subgenres een eigen mengseltje te smeden. En ik moet zeggen dat hun geluid me erg aanspreekt. Aangename Braziliaanse verrassing!