Thron - Abysmal

• BandThron [DE]
• TitelAbysmal
• Release datum05-10-2018
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Beyond The Gates
02. Under A Bloodred Sky
03. A Spark Of Divinity
04. Dead Souls
05. Hidden In Shadows
06. A Glorious Ride
07. Liturgia
08. Blood Of Serpents
09. The Wrath Of Gods
10. The Shrines

Van een band die afkomstig is uit het Zwarte Woud kun je natuurlijk alleen maar donkere muziek verwachten. Thron (simpelweg Duits voor troon) maakt die verwachting helemaal waar: hun zwartgeblakerde metal is inderdaad die van het occulte en duistere soort. Abysmal blijkt al het tweede album van dit vijftal, opvolger van Thron (van januari 2017). Het is mijn kennismaking met de band.

Met albumopener Beyond The Gates legt Thron direct alle muzikale troeven op tafel: blasts, tremolo-riffs en dissonante leads, en een grauwend-hese zang die het midden houdt tussen grunt en krijs voeren de boventoon. Daar vaart het hele album op, al worden daar interessante elementen aan toegevoegd om het geheel op te leuken. Zo horen we in Under A Bloodred Sky we de fraaiste gitaarsolo's voorbij komen, en in A Spark Of Divinity (niet voor het eerst of voor het laatst) de death metal-invloeden welig tieren, net als opnieuw vette gitaarsolo's. Ook pure blues/rock komt voorbij in het gitaarwerk (Hidden In Shadows) zodat we gerust kunnen stellen dat de heren muzikanten ook qua componeer- en experimenteerdrift het nodige in huis hebben.

Thron heeft het spelen met intro's en ingetogen stukken ook in de vingers, zodat een levendig album ontstaat dat in ruime mate voorziet in afwisseling. De uitstekende samensmelting van power en boosheid enerzijds, en melodie en toegankelijkheid anderzijds wordt hier tot kunst verheven, al is Thron daarin natuurlijk niet uniek. Zelf rekenen de heren Dissection en Necrophobic tot voorname invloeden; wie ben ik om dat tegen te spreken?

A Glorious Ride is al net zo bombastisch als de songtitel doet vermoeden, en doet denken aan folk- of viking-achtige heroïek. Naar het einde van het album toe leveren The Wrath Of Gods en The Shrines weer de prachtigste slepende dan wel midtempo headbang-stukken op; een heerlijke afwisseling te midden van het blastgeweld.

Een minpunt vind ik de suggestieve albumhoes, die behalve een vaag gebouw, er vooral uitziet alsof het heiligdom van vrouwelijke kunne voor het eerst betreden is. Beetje jammer. Of ik snap de suggestie of bedoeling niet, dat kan ook, maar daar ben ik dan mogelijk nog wel blij om ook. Buiten dat vind ik Abysmal een enorm vet album. Geen opnieuw uitgevonden extreem metal-wiel, maar wel sterk in de uitvoering ervan. Mogelijk te melodieus of steriel voor de black-puristen, maar wel een interessant album voor liefhebbers van gevarieerde extreme metal. Daar reken ik mij zelf ook toe.