Tiamat - The Scarred People

• BandTiamat [SE]
• TitelThe Scarred People
• Release datum02-11-2012
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. The Scarred People
02. Winter Dawn
03. 384 Kteis
04. Radiant Star
05. The Sun Also Rises
06. Before Another Wilbury Dies
07. Love Terrorists
08. Messinian Letter
09. Thunder & Lightning
10. Tiznit
11. The Red of the Morning Sun

Tiamat is eind jaren '80 (om precies te zijn in 1987, als Treblinka) in Zweden opgericht als onderdeel van de heersende death metal scene. Door de jaren heen heeft de band aardig wat collega's en trends zien komen en gaan, en is zelf ook nooit vies geweest van stijlwisselingen (van death via gothic of dark metal naar sferische en psychedelische poprock, enzovoort; ik moet daarbij ook wel een beetje denken aan ons vaderlandse The Gathering) en experimenten.

Uiteindelijk blijkt met terugwerkende kracht dat Tiamat met de albums Wildhoney (1994) en Deeper Kind Of Slumber (1997), de doorbraakalbums, zijn beste kunstjes heeft uitgehaald, en zich in die stijl(en) ook het beste thuis lijkt te voelen. Twee zaken hebben alle muziek en albums gemeen: de band staat, in welke stijl dan ook, garant voor kwaliteit; en Tiamat klinkt altijd herkenbaar als Tiamat. Inmiddels in 2012 zijn de Zweden onder aanvoering van Johan Edlund aanbeland bij album nummer 10, The Scarred People. Maar eens horen wat dit jubileum de luisteraar te bieden heeft.

Eerst maar eens zien of vast te stellen is welke stijl(en)/genre(s) Tiamat hier wenst te hanteren. Een aantal nummers zijn loom, hypnotiserend en psychedelisch bijna (afsluiter The Red Of The Morning Sun). Andere klinken juist bijna poppy, dansbaar (opener en titelnummer The Scarred People, maar ook Thunder & Lightning), in elk geval behoorlijk toegankelijk. Waar voorganger Amenethes heavy en bij vlagen zelfs wat agressief was, is die stijl in elk geval weer losgelaten. Het stemgeluid van Edlund lijkt bij uitstek geschikt voor de donkere gothic/dark metal achtige muziek, die overduidelijk raakvlakken heeft met enerzijds het sfeervolle en bezwerende van de oude Pink Floyd, en anderzijds de gothic/new wave poprock scene van begin jaren '80.

Het uiterste van de duistere kant van Tiamat vinden we in het doomy, Type O Negative achtige 384-Kteis. Een heerlijk sfeervol nummer, dat met bezwerend toetsenwerk, samples en soundscape achtige passages lekker creepy overkomt. Tel daar de zalvende woorden van Edlund bij op, en je hebt een fraai stukje soundtrack voor een spannende film. Voorafgegaan door het met een lekkere drive doorspekte Winter Dawn, en opgevolgd door het sfeervolle met Pink Floyd achtig gitaarwerk getooide Radiant Star, tekent dit wel de dynamiek die het album kenmerkt. Wanneer je daar dan nog de meer uptempo dansbare tracks bij optelt heb je alles bij elkaar toch een behoorlijk afwisselend album lijkt me zo.

Ondanks al die variatie klinkt het album toch als een eenheid, en blijft altijd herkenbaar als Tiamat. Het is natuurlijk knap dat je dat als band voor elkaar krijgt: herkenbaar klinken ongeacht wat voor muziek je speelt. Natuurlijk speelt het donkere stemgeluid daar een belangrijke rol in, maar ook het instrumentarium past zich als een kameleon aan aan de sfeer, zonder de ware gedaante te laten vallen. Dat de nummers, individueel en als geheel op het album, doordacht in elkaar zitten mag geen verrassing meer zijn: zoals al eerder geconstateerd staat Tiamat garant voor kwaliteit. Luistertip: het duo The Sun Also Rises en Before Another Wilbury Dies.