Turia - Dor

• BandTuria [NL]
• TitelDor
• Release datum01-04-2016
• LabelAltare Productions [PT]

Tracklist

01. Behoudenis
02. Ascese
03. Zuiverheid
04. Halsstarrig de Dood Tegemoet

Over de Nederlandse band Turia weet ik eigenlijk niet zo heel veel te vertellen. Het is blijkbaar een trio - dat ene initiaal per bandlid helpt me uiteraard ook niet veel verder, behalve dat gitarist O ook actief is in Galg en Lubbert Das; en dat vocalist T een zangeres blijkt te zijn - dat onder deze naam sinds 2014 bezig is. In november vorig jaar verscheen debuutalbum Dor, digitaal via de band zelf, en op cassette in een zeer beperkte oplage via Haeresis Noviomagi. Inmiddels voorziet het Portugese Altare in een vinyl-versie (komt uit op 1 april, geen grap) en verdere (digitale) promotie en distributie, zodat album en band uitgebreider onder de aandacht gebracht kunnen worden.

Dor bevat vier titels, tezamen goed voor zo'n 38 minuten aan atmosferische black metal. Dor lijkt een bewust en goed gekozen titel: de muziek van Turia is namelijk zeer basic, ontdaan van alle opsmuk, en kan in dat opzicht de vergelijking aan met een dor, uitgestreken en van alle uitzichten of zelfs hoop ontdane landschap. Dat vertaalt zich dan vrijwel letterlijk naar de rauwe, maar zeer sferische black metal van Turia: lange, uitgesponnen nummers met veel herhalingen, waarin een gevoel van melancholie, hopeloosheid en eenzaamheid gecreëerd wordt. Een ruw landschap vol ontberingen, vertaald naar muziek die diezelfde sfeer ademt.

Behoudenis opent, met repetitieve trommelslagen op blast-tempo, bezwerende riffs (met enorm veel vervorming; er is immers ook geen bassist te horen) en maniakaal geschreeuw. Vooral die laatste gaat door merg en been, en laat de meest desolate gevoelens bovendrijven. Meer dan geschreeuw is het trouwens ook niet, in die zin dat we geen teksten te horen krijgen. Met Ascese lijkt de band in herhalingen te vallen: drums, riffs en screams lijken exact hetzelfde te doen als in het vorige nummer, maar gelukkig treedt na ruim een minuut wel een (minimale) verandering op, zodat ik beide tracks in elk geval van elkaar kan onderscheiden. Gaandeweg het nummer gebeurt al wat meer, de midtempo passage maakt al veel goed; het ronduit sobere maar smerige einde helemaal. Dit is gewoon mooi van ellende.

Ascese loopt zodoende mooi over in Zuiverheid, dat heerlijk bezwerend begint. Even geen blasts, maar bijna hypnotiserend traag sleept dit nummer zich in eerste instantie voort; enorm rauw en puur. Naarmate het nummer vordert en het tempo later in het nummer toeneemt houdt de gevoelsmatige bezwering stand. Dit vind ik wel gaaf! Eerlijk gezegd beter dan de eerste twee tracks. Halsstarrig de Dood Tegemoet gaat op dezelfde voet verder, en kan wederom op mijn goedkeuring rekenen. Deze heeft een uitgerekt 'rustig' tweede gedeelte, dat eigenlijk best psychedelisch aandoet, en ook de nodige spanning oproept. Ook dit vind ik dus wel gaaf gedaan.

Naar mijn smaak eindigt Dor dan ook beter als dat het begon, zeker de spanningsopbouw van de laatste twee tracks kan me een stuk beter bekoren dan de rauwere en snellere eerste twee. Evengoed hebben ook die hun charme, vooral vanwege de enorme leegheid die het oproept. De sfeer is over het hele album wel gelijk, alleen de invulling verschilt her en der. Daarmee blijft Turia een intrigerend trio.