Unothera - Broken

• BandUnothera [NL]
• TitelBroken
• Release datum01-05-2016
• LabelEigen beheer
• PromotorStichting Metalization [NL]

Tracklist

01. Hjerst
02. The Sum of Contradictions
03. Winter
04. Broken (Requiem)
05. Maitiid

Zo gauw ik zag wie er achter deze nieuwe band Unothera zitten was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Het koppeltje Janneke Smids en Jelle Hamstra - in het dagelijkse leven ook een stel - lijkt me op z'n minst medeverantwoordelijk voor veel interessante metal-werkjes van de laatste zes, zeven jaar vanuit het Friese. Ik noem even bandnamen als Sincerus, Dimaeon, Insidiae, Incursion Dementa, Soaking In Entrails en Alice Day; van die laatste is Unothera de voortzetting. Dit duo multi-instrumentalisten wordt hier aangevuld met zanger Ferdinand Wanders, die deels een overeenkomstig muzikaal verleden heeft.

Zoals ik al vaker geconstateerd heb leveren menselijke emoties en lijden, of overpeinzingen daarover, vaak de mooiste muziek op. Dat bewijst Unothera wat mij betreft wel weer. Broken is de EP die Unothera tot eerste wapenfeit verkozen heeft, en waarop een specifiek thema - het leven en het onvermijdelijke einde daaraan, mogelijk gepaard gaand met de nodige ongemakken - vertaald is naar muziek. The Sum Of Contradictions somt direct een universele paradox op: ontneem je jezelf het leven wanneer je dat ondraaglijk acht (zelfmoord), of knok je voor elke minieme kans tegen een ziekte die sterker blijkt dan jijzelf (kanker). Het resultaat is in beide gevallen gelijk: het onvermijdelijke einde en veel verdriet voor hen die achterblijven. Het titelnummer Broken heeft dan misschien een wat minder heftige insteek, en behandelt schildklierafwijkingen. Minder dramatisch dan de dood, maar het heeft evengoed z'n invloed op het dagelijks functioneren.

Unothera (eigenlijk: oenothera, uit het oud-Grieks: oeno = ezel en thera = vangen) is een plant die in (het) Nederland(s) bekend is onder de naam teunisbloem, waarvan een bijzonderheid is, dat het een zogenaamde nachtbloeier is. Het voert te ver om te gaan benoemen waar deze teunisbloem allemaal als geneesmiddel tegen gebruikt kan worden, maar persoonlijk vind ik neurodermitis - en het helen van wonden in het algemeen; let op het thema! - wel interessant. Veel interessanter vind ik dat Unothera - de band - een heel andere manier heeft gevonden om met tegenslagen om te gaan, en wonden te helen, namelijk musiceren! Ik wens geen enkel mens vervelende zaken toe in het leven, maar wanneer het dan toch gebeurt, en de mens in kwestie weet zijn gedachten daaromtrent te vertalen naar muziek die enerzijds een therapeutische werking heeft, en daarnaast mij, en hopelijk vele anderen, weet te raken, tel ik vele winnaars.

Moet ik het hier dan ook nog gaan hebben over muziek, zou je je inmiddels kunnen afvragen. Ja natuurlijk. En stiekem heb ik dat eigenlijk ook al best gedaan. Want de meerwaarde zit 'm dan wat mij betreft in hetgeen je bij de muziek voelt. Ongeacht of je iets weet of kunt weten omtrent de ontstaansgeschiedenis van deze muziek en de achterliggende gedachte, ben ik er van overtuigd dat je dit moet kunnen voelen. In het geval van deze EP is dat zeker zo wat mij betreft. Ik ben me er van bewust dat ik hier wat zweefteverig klink, maar dit is over het algemeen wel hoe ik muziek beleef die me raakt, zoals ook hier gebeurt. De melodieuze, dromerig klinkende doom van Unothera luistert heerlijk weg, en zit goed in elkaar. Lome riffs en een kalme ritmesectie worden vergezeld door klanktapijten van de synthesizers, en daarnaast voorzien van afwisselend een stevig grauwende grunt en cleane zang.

De twee nummers The Sum of Contradictions en Broken zijn aan elkaar verbonden middels de piano-trilogie Hjerst, Winter en Maitiid, waardoor de eenheid van de EP benadrukt wordt. En ja, ik vind dit heel mooi. En gezien de achtergrond voor zover die gedeeld is, ook behoorlijk intens. Liefhebbers van melodieuze doom checken Broken zeker eens!