Warfist - The Devil Lives in Grünberg

• BandWarfist [PL]
• TitelThe Devil Lives in Grünberg
• Release datum14-02-2014
• LabelPsycho Records [PL]

Tracklist

01. Bestial Attack
02. The Fire of our Wrath
03. The Silent Assassin
04. 1665 - the Last Pyre
05. Thrash Through the Night
06. Hellslut
07. Black Mass Ritual
08. Ironfist Commando
09. Vengeance from Hell
10. The Damned
11. The Devil Lives in Grünberg

Warfist kan ik het best omschrijven als de Poolse Venom. Het Poolse drietal speelt dat typische soort gemene thrash/black metal uit de beginjaren '80 (compleet met echo op de zang). De muziek is primitief, rommelig, en het geluid is lekker vies. De band is opgericht in 2004 en heeft sindsdien een gestage stroom van demo's, splits en een EP uitgebracht, en kwam pas in februari van dit jaar met z'n eerste full length album: The Devil Lives in Grünberg.

De albumtitel laat zich als volgt verklaren: Warfist is afkomstig uit de Poolse stad Zielona Góra, die ooit is gesticht als Grünberg tussen 1222 en 1302. De stad werd omgedoopt tot Zielona Góra ergens na de Sovjet-bezetting in 1945, nadat bijna de gehele Duitse bevolking vluchtte of verbannen werd uit deze stad. Goed, genoeg geschiedenisles, nu naar de muziek. Al lijkt het er wel op dat de ruige geschiedenis van de stad z'n sporen heeft nagelaten op de muziek van Warfist.

Naast Venom heeft Warfist ook goed geluisterd naar de bands uit de klassieke Duitse thrashgolf, en dan met name Sodom en Destruction. En ook een vleugje Hellhammer is er wel in te ontdekken, overeenkomstig is in elk geval de smerige, duistere sfeer. De elf korte zwartgeblakerde thrash nummers vliegen in een razend tempo aan je voorbij, met weinig ademruimte en momenten van bezinning, maar vooral ongemeen fel en hard. De titels van de nummers laten weinig aan de verbeelding over, de muziek sluit naadloos aan op de gedachten die zich hierbij vormen.

Verwacht dan ook geen originele invalshoeken of hoogstaande muzikale vaardigheden, dit album drijft op de oldschool 'evil' sfeer die wordt opgeroepen; de hang naar nostalgie is ook in ruime mate voelbaar. Het samenspel tussen de gejaagde riffs, dik aangezette bas en het vrijwel constante spervuur ​​van fills en bas-kicks nemen je mee naar lang vervlogen muzikale tijden. Simpel vuist in de lucht en headbangvoer, pretentieloos; best lekker op z'n tijd.