We Butter the Bread with Butter - Goldkinder

• BandWe Butter The Bread With Butter [DE]
• TitelGoldkinder
• Release datum12-08-2013
• LabelHeartwork / BMG
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Alles was ich will
02. Meine Brille
03. Pyroman & Astronaut
04. Ohne Herz V2
05. Super Hei Ins Trommelfell (S.H.I.T.)
06. Viva Mariposa
07. Fall
08. Mayday Mayday
09. Makellos
10. Das Uhrwerk
11. Krieg aus Gold
12. Psycho
13. Kind im Brunnen

We Butter The Bread With Butter, de bandnaam doet op zich de wenkbrauwen al wel enigszins fronsen. Daarnaast doet het gegeven dat deze band afkomstig is uit Duitsland nog heel even vermoeden dat het nog grappig bedoeld is ook. Daarin weet de band me bij monde van gitarist Marcel Neumann gerust te stellen, de keuze voor de merkwaardige, maar opvallende bandnaam heeft een logische reden: de band wil vrij zin in de muzikale keuzes die ze maken, zonder daarbij beperkt of gestuurd te worden door een bandnaam die in een bepaalde richting wijst.

Goed, nu we dat weten kunnen we naar de muziek, en wel naar album nummer drie, Goldkinder, dat eerder dit jaar verscheen, na een stilte van drie jaar. Deze periode had de band nodig om zichzelf te herpakken en wat puntjes op de i te zetten. We Butter The Bread With Butter brengt een mix van metal(core), elektronica/industrial en popmuziek. Om de meest voor de hand liggende vergelijkingen maar meteen op tafel te gooien noem ik eerst maar de bands door welke zij zelf zeggen beïnvloed te zijn, en dat levert dan best een uiteenlopend rijtje namen op: Bullet For My Valentine, Rammstein, Bring Me The Horizon, Muse, Radiohead, Thirty Seconds To Mars.

Goldkinder is mijn kennismaking met deze Duitse band, waarvan ik inmiddels begrepen heb dat ze in eerste instantie (de band is al bezig sinds 2007) stevige deathcore vervaardigden. Eerlijk gezegd kan ik me daar nauwelijks iets bij voorstellen, want wat ik op dit album vooral voorbij hoor komen is de vergelijking met de landgenoten van Rammstein. Dat zit 'm niet alleen in de Duitstalige teksten, maar vooral in de stampende, soms marcherende ritmes van drums en elektronica, en de staccato riffs. Ik snap na zo'n stijlwisseling wel dat de band drie jaar nodig had om zichzelf opnieuw uit te vinden. De wisselwerking tussen de toch vaak zware riffs en poppy melodieën en vooral refreinen zal menigeen wel op het spoor van genoemde band zetten. Dat de mix van dit album in handen was van Stefan Glaumann is daarbij een saillant detail, hij tekende immers ook voor de mix van menig Rammstein album!

Met albumopener Alles Was Ich Will weten we meteen wat we kunnen verwachten. Stampend en pakkend, met wisselende vocalen, een Rammstein-achtig koortje en jengelend toetsenwerk blijft dit nummer wel even in de hersenpan ronddwarrelen. Dat patent blijft bij een aantal tracks voorkomen, de ene keer meer catchy (Mein Brille, Mayday Mayday), de andere keer nadrukkelijk heavy (Pyroman & Astronaut, Fall). Echter, de band slaat wat mij betreft de plank ook een paar keer genadeloos mis. Nummers als Ohne Herz en vooral Krieg Aus Gold (dit moet een grap zijn) doen pijn aan de trommelvliezen.

Ik heb sowieso wel het idee dat het album een beetje in tweeën te delen is. Waar op de eerste helft de heavy muziek nog zeker aanwezig is, neemt naarmate het album vordert de gezapigheid toe. Dan lijken de nummers wat minder energiek, minder power te bevatten, en overheerst de meligheid. Of duurt het album met 13 nummers simpelweg te lang voor mij? Ik kan op zich prima naar Goldkinder luisteren, maar ik denk dat met een paar tracks minder het album iets meer impact op me zou hebben gehad. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat deze koerswijziging voor We Butter The Bread With Butter betekent of heeft betekend qua aanzien, eventuele verschuiving in fanschare en populariteit. En ook wat de volgende stap gaat worden.