Whispered - Metsutan - Songs Of The Void

• BandWhispered [FI]
• TitelMetsutan - Songs Of The Void
• Release datum20-05-2016
• LabelInverse Records [FI], Redhouse Fmp

Tracklist

01. Chi No Odori
02. Strike!
03. Exile Of The Floating World
04. Sakura Omen
05. Kensei
06. Our Voice Shall Be Heard
07. Tsukiakari
08. Warriors Of Yama
09. Victory Grounds Nothing
10. Bloodred Shores Of Enoshima

Het Finse Whispered is voor mij nog een onbeschreven blad. Nochtans heeft de band blijkbaar al hoge ogen gegooid met hun tweede album Shogunate Macabre (2014). De band bracht daarop opgewekte melodieuze death, die voorzien wordt van Japanse folkloristische elementen en thematiek. Maar eens luisteren of dat op de opvolger Metsutan - Songs Of The Void opnieuw tot een aangenaam album leidt. Het heeft in elk geval al wel een leuke woordspeling als bijnaam voor de band opgeleverd: Suomi-Samurai. Ze noemen hun eigen stijl immers Samurai-metal.

Niet gehinderd door de voorkennis van de vorige album(s) laat ik mij in eerste instantie verrassen door deze muziek. Ik denk eigenlijk meteen aan Children Of Bodom ter vergelijking: zwierige Scandinavische melodeath met veel ruimte voor toegankelijkheid. Ook Wintersun, de snelheid en 'vrolijkheid', de pagan-achtige insteek en de gelaagdheid zijn wel overeenkomstig denk ik. Heel af en toe misschien net iets te cheesy voor de liefhebber van extremere metal, maar ja, dat hoort hier ook wel een beetje bij.

De dans van Chi opent het bal, en is een sferisch intro, geheel in stijl van de thematiek. Strike! is dan het eerste 'echte' nummer, en is een echte opener. Fel, gedreven, opzwepend, met een drummer die de boel voortdurend voortjaagt, en de uit de hardcore geleende gangshouts. Ik ben overigens wel benieuwd naar hoe de folk-elementen zijn toegevoegd. Ik heb het vermoeden dat deze simpelweg uit een kastje komen, en dat zou ik dan toch wel jammer vinden. De bandbezetting verschaf ook geen enkele info op dat vlak. Evengoed klinkt het mengseltje me redelijk origineel in de oren, de muziek luistert ook lekker weg.

Langere en afwisselende nummers als Sakura Omen, Kensei (met heerlijke gitaarsolo) en Tsuiakari zijn niet versmaden, net als een korte en felle track als Victory Grounds Nothing (begint op serieuze blast-snelheid). Deze muzikale insteek geeft Whispered daadwerkelijk een eigen smoel. De Japanse sferische invulling lijkt daarmee niet alleen maar een eenvoudige gimmick, maar is daadwerkelijk onderdeel van het hele wezen van deze Finse band. Ook het uiterlijk van de bandleden en de totale aankleding zijn helemaal in stijl. Waarbij ik geen idee heb of daar enige authenticiteit of echtheid in schuilt.

Alle loftuitingen vallen in het niet na het aanhoren van de epische afsluiter Bloodred Shores Of Enoshima, zeker qua sfeer (met een verteller, die ook al op Victory Grounds Nothing te horen was; en koorzang) het absolute hoogtepunt van dit album. Whispered laat nog eens even goed horen wat ze allemaal in huis hebben, en geeft daarnaast ruim baan voor het Japanse instrumentarium, met name in de ingetogen passages die daarvoor gemaakt lijken te zijn.

Zo is Metsutan - Songs Of The Void voor mij een aardig verrassend album geworden, met nummers die overwegend lekker in het gehoor liggen. Het doet soms bijna een beetje power metal-achtig aan, zeker in de wat meer epische en bombastische stukjes. Die pakkendheid wordt goed vermengd met het wat rauwere van de pagan metal, en dat werkt hier prima! Ik vraag me daarbij wel af of Whispered op deze manier niet een beetje een one-trick-pony is. Mogelijk weten we dat na nog een of meerdere albums.