Witchcult 71 - Blessings in Black

• BandWitchcult 71 [NL]
• TitelBlessings in Black
• Release datum28-03-2018
• LabelOff The Record Label [NL]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Blood Of Summer
02. Slow Season Of The Witch
03. Skull Generation
04. New Maps Of Hell

Stone In Egypt-opperhoofd Tjeerd de Jong heeft samen met voormalig bandmaatje drummer Ingmar Regeling (ook: The Good Hand, Monism, Sidius, Alvenrad) een nieuwe band uit de grond gestampt: Witchcult 71. Dat dit een zwaarwichtig muzikaal project moet gaan worden staat natuurlijk al als een paal oven water. Om qua muzikaliteit niks aan het toeval over te laten is zo'n beetje de hele Kampense muziekscene uitgenodigd om een bijdrage te leveren; ik kan hier dan ook niet om een fraai staaltje namedropping heen:

Op zang treffen we de beide brulboeien van The Monolith DeathCult aan: Michiel Dekker en Robin Kok. Zij doen dat in een stijl die zo heel anders is dan bij hun eigenlijke band, dat vind ik wel gaaf. Daarnaast doen ook de beide Dead Head-gitaristen Robbie Woning en Ronnie van der Wey een duit in het spreekwoordelijke zakje. Alsof dat nog niet genoeg is komen ook nog bijdragen van A.J. van Drenth (Temple (waar blijft die promo?) en Extreme Cold Winter) en Carsten Altena (The Monolith Deathcult) en een gesproken woord-passage van Stephen Jester (drummer van de Amerikaanse stoner/doomband Boudain) voorbij. Behalve die laatste natuurlijk lijkt het hier bijna wel een Beyond Belief-reünie.

Het eerste wapenfeit van dit semi-all-star-gezelschap is een EP met de titel Blessings In Black. En al meteen na een eerste luisterbeurt ben ik blij dat ik kennis heb mogen maken met de verwoestend lompe klanken van dit stevige gezelschap. De muziek die wordt voortgebracht is dan ook navenant heavy. Letterlijk, want Witchcult 71 houdt het op wat ik stoner-doom zou noemen. Nou ja, ik vermoed dat ze het zelf ook zo benoemen. Ultralage en -zware klanken vermengd met een vette groove om U tegen te zeggen; het lijkt me duidelijk dat dit gezelschap van wanten weet. Al is dat niet per se in dit genre. Cathedral en Electric Wizard zegt U? Inderdaad, maar dan wel lekker eigentijds.

De vier even stevige tracks, zowel qua omvang als inhoud, overtuigen volledig. Ze zitten logisch in elkaar, grooven dat het een lieve lust is, en houden je daarmee bij de les. Opener Blood Of Summer zet met veel gepiep en gefuzz de aangename toon en die heerlijke sfeer neer; dan kan het bij mij al niet meer stuk. Naast het geronk en gebeuk heeft het nummer ook wel een beetje een psychedelisch sfeertje, wat wil ik nou nog meer?

Slow Season Of The Witch is met z'n subtiele tempowisselingen denk ik wel mijn favoriet, terwijl afsluiter New Maps Of Hell swingt als het spreekwoordelijke stel tieten; damn, probeer daar maar eens stil bij te blijven staan of zitten. Al mijn flauwe woordspelingen ten spijt is dit gewoon moddervette muziek! Hoe kun je dit nou niet gaaf vinden?