Akelei - De Zwaarte van het Doorstane

• BandAkelei [NL]
• TitelDe Zwaarte van het Doorstane
• Release datum2010
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. Verlangen (11.16)
2. Meer dan je ziet (12.11)
3. De Zwaarte (10.39)
4. Een droom in 6/8 (09.54)
5. Duett (10.30)

Akelei is een band met leden in Noord-Brabant, Utrecht en Zuid-Holland maar oefent in Tilburg. De groep ontstaat in het voorjaar van 2006 na een ontmoeting tussen Misha en Ward die een ambitie delen om muziek met gevoel en sfeer te componeren. In het begin worden veel ideeën uitgewisseld en opgenomen, later ontstaan hieruit volwaardige nummers. De eerste demo komt in april 2008 uit. Promo '08 telt vier nummers sfeerdoom: trage tempo's, veel zwaar gitaarwerk en helder gezongen (Nederlandstalige!) teksten. Begin 2009 ontstaat een stabiele bezetting waarmee de band aan een reeks optredens begint in Nederland en België. Ondertussen gaat het schrijven aan nieuwe nummers door, studiosessies voor het debuutalbum vinden plaats van februari tot april 2010. Een voorproefje was er al in de vorm van het nummer Dwaaluur, afkomstig van deze opnamesessies. De band vond het uiteindelijk niet passen op het album en heeft besloten om deze track als single te releasen. Nu, november 2010 is het dan tijd om het complete album, met als titel De Zwaarte van het Doorstane, aan de wereld te openbaren.

Wat van de buitenkant op het eerste gezicht opvalt (buiten de Nederlandstalige titels, daarover later meer) is dat deze full length “slechts” vijf titels kent. Aangezien elk nummer om en nabij de tien minuten klokt komt de cd op een volledig acceptabele speelduur van zo'n 55 minuten. Dat die nummers zo lang zijn schrok me in eerste instantie wel wat af, maar na beluistering blijft daar gelukkig niets van over. Het is namelijk allesbehalve vervelend om naar te luisteren, en de tijd vliegt om. De Zwaarte van het Doorstane is alweer voorbij voordat ik er erg in heb, en de dromerige melodieën hebben zich dan al in mijn hoofd genesteld.

De cd opent met Verlangen, voor de band en fans al een relatief oudje, vandaar dat besloten is om hier mee te openen. Bovendien is het nummer behoorlijk representatief voor Akelei, de voor de band kenmerkende elementen vinden we hier allemaal terug. De sfeer en het geluid van de band wordt door henzelf al heel doeltreffend omschreven als sfeerdoom, inderdaad de spijker op zijn kop. De elementen sfeer en doom zijn boven alles de pijlers waar Akelei op drijft. De muziek ligt zwaar op de maag, en de persoonlijke, Nederlandse teksten maken het geheel er niet luchtiger op. Ook het navolgende Meer Dan Je Ziet tapt uit hetzelfde vaatje: trage dromerige melodieën en vocalen, zwaar gitaarwerk en een solide dreunende ritmesectie als basis bepalen de donkere sfeer.

Derde track De Zwaarte doet zijn titel eer aan, het is zeker het zwaarste nummer van het vijftal. Het gebruik van drie gitaristen wordt hier volledig uitgebuit om de melodieën zo heavy mogelijk te laten klinken. De riffs lijken hier nog meer voor een onbestemd gevoel in de onderbuik te zorgen. Wat overigens niet wil zeggen dat de andere nummers licht en luchtig van aard zijn. Toch wordt ook hier qua sfeer en tempo niet van het gekozen pad afgeweken, de muziek blijft zich tergend langzaam voortslepen. Wat ook niet onbenoemd mag blijven zijn de tweede vocalen, die qua sfeer echt een meerwaarde hebben. Het lijkt ook wel of het feit dat de teksten in het Nederlands zijn er voor zorgt dat het geheel nog extra heavy aangezet wordt. Een Droom in 6/8 is hierna een instrumentale track, en heel eerlijk gezegd mis ik hier wel wat bezwerende vocalen. Dan valt pas op hoe belangrijk ze zijn voor de sfeer in de overige nummers.

Dan zijn we al weer aangekomen bij de afsluiter van het album, het Noors/Nederlandse Duett. Aangezien het dus een tweetalig duet is, is veel tijd besteed aan de teksten en de zang, om dit zo optimaal mogelijk op elkaar af te stemmen. De band stond er op dat alles qua klank en betekenis zou kloppen. Het behoeft verder geen betoog dat de vrouwelijke vocalen uitstekend bij de muziek van Akelei passen, en er dus op geen enkele manier concessies zijn gedaan aan het geluid van de band of het album. De aanvullende vocalen zijn ondergeschikt aan de reeds bestaande sfeer en het gevoel op dit album. Want zoals ik al eerder geconstateerd had, staat dat bij Akelei voorop. Het gevoel dat Akelei bij mij oproept, doet mij denken aan een woord dat in het Nederlands zelden gebruikt wordt: traagzaam. Het betekent zoiets als: zich moeizaam voortslepend. De associatie die ik bij dat woord heb vind ik terug in de muziek van Akelei. Ik vind verder dat ieder zichzelf respecterend doom liefhebber ooit naar deze band geluisterd moet hebben. Ik heb zelden zo'n fraai dromerige, traagzame band gehoord. Heerlijke sfeervolle luistermuziek.