Revtend - Welcome To Hell

• BandRevtend [PT]
• TitelWelcome To Hell
• Release datum2011
• LabelLuci Dist. Productions. [NL]

Tracklist

1. Intro
2. Raging Skies
3. Welcome to Hell
4. New Order
5. Shadows
6. Sentenced Man
7. Blood by Blood
8. Death Should Pay for Its Sins
9. Revolution Tendencies
10. War

Revtend is in 2005 opgericht in Portugal door de twee gitaristen van de band (Bruno Henriques en Rui Monteiro), oorspronkelijk met het idee om de favoriete thrash metal van de grote helden uit het begin van de jaren 80 te spelen. Nadat begin 2006 een complete band geformeerd is en de eerste optredens zijn gedaan is duidelijk dat de band toe is aan eigen repertoire. De enige bezettingswisseling van Revtend vindt ook dan plaats met de inkrimping van een vijf- naar een viertal. Bassist Ricardo Neves verlaat de band, besloten wordt dat zanger Pedro Henriques ook de bas erbij gaat doen. In de jaren 2007 en 2008 wordt zoveel mogelijk live gespeeld, een ervaring die natuurlijk altijd goed van pas komt. In 2009 wordt dan een eerste EP uitgebracht, Spread The Word, die de band verder op de metalen landkaart moet zetten. Dat lukt maar matig, de band blijft vooral een lokaal bekende act. In 2011 is het dan tijd voor een eerste volwaardig album, dat onder de naam Welcome To Hell zal verschijnen in juni 2011.

Net zo min origineel als de titel van het album is de muziek die er op staat. De mannen van Revtend zijn nooit losgekomen van de klassieke thrashriffs van hun grote voorbeelden. Dat betekent dat de cd bolstaat van de authentieke thrashriffs, gitaarleads, solo's en zanglijnen van vooral Metallica ten tijd van hun eerste album. Ook zijn er raakvlakken met Exodus, Testament (vooral riffs) en een beetje Slayer (sommige solo's). Dit geldt vooral voor de midtempo tracks, de snellere nummers en passages zijn een schoolvoorbeeld van wat we later speed metal zijn gaan noemen. Voor originaliteit scoort de band dan ook een absolute onvoldoende, het lijkt wel een thrash classics playbackshow. Hoewel, er wordt natuurlijk wel echt gezongen, ook dat zo old school als maar zijn kan. Compleet met de voor de heavy/speed metal zo typerende hoge uithalen, luister maar eens naar het titelnummer. Dat is dan misschien wel het pluspunt van dit album, deze Pedro Henriques zingt beter dan James Hetfield begin jaren 80 deed. Qua uitvoering is er overigens niets mis met dit album. Hoewel het authentieke sfeertje behouden blijft is de hedendaagse productie prima in orde.