Loading...

1782 - From The Graveyard

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 01-04-2021

Tracklist

01. Evocationis (Intro)
02. The Chosen One
03. Bloodline
04. Black Void
05. Inferno
06. Priestess of Death
07. Seven Priests
08. In Requiem

Het Italiaanse 1782 leerde ik kennen in het kader van de Doom Sessions van Heavy Psych Sounds. Samen met Acid Mammoth vulde het Italiaanse trio het tweede deel. Daarvoor had de band al een zelfgetiteld debuutalbum uitgebracht in 2019, maar die heb ik nog gemist. Nu ga ik het hebben over de tweede langspeler From The Graveyard.

Natuurlijk zou ik geen Italiaanse band bespreken die niet doom-gerelateerde muziek maakt. Geintje natuurlijk, maar feit is dat ik een zwak heb voor duistere bands uit het land van de laars. 1782 past daar naadloos in: hun muziek is een mix van elementen uit doom, stoner, psychedelica, is voorzien van een dikke laag fuzz, en bevindt zich qua thematiek in duistere, occulte sferen.

Natuurlijk mag je daarbij denken aan Electric Wizard, kijk maar eens naar de albumhoes, die daar zeker raakvlakken mee heeft. Maar ik ga nog een stuk verder terug in de tijd, want in de riffs hoor ik toch echt Black Sabbath-verering ten voeten uit (dat begin van Bloodline!). Want daar ligt toch echt de basis van deze zware muzieksoort. Gecombineerd met sludgy vocalen - die een beetje galmend verstopt in de mix liggen - levert dat een verdomd heavy en donker plaatje op. Daarnaast horen we toch ook langere instrumentale stukken, die een beetje een dronerig effect hebben, met ook veel herhalingen. Stroperig en moddervet zijn wat mij betreft de sleutelwoorden.

Het bijzonder aan dit soort logge muziek vind ik dat het toch altijd een soort van pakkendheid heeft, een aantrekkingskracht die niet uit te leggen is. Misschien moet je wel doom-fan zijn om dat te snappen? Ik weet het ook niet. Een bepaalde drive, groove, ik kan er niet echt de vinger op leggen, maar ik was meteen bij de eerste beluistering van From The Graveyard helemaal liefhebber.

Als luistertip zou ik Black Void aanraden, het meest naargeestige, troosteloze nummer van het album wat mij betreft. Enorm traag, en net zo log, sleept dit nummer zich voort, pure wanhoop uitstralend. Lang verhaal kort: ik heb er met 1782 weer een lekker Italiaans bandje bij!

Gabriele Fancellu - Drums, Vocals

Marco Nieddu - Vocals, Guitars

Francesco Pintore - Bass