Loading...

Adimiron - K2

Gepost in Reviews door Edwynn op 16-02-2012

Tracklist

01. Oriens
02. Where Nothing Changes
03. Vertical Limit
04. Passenger
05. The Whisperer (featuring Dave Padden)
06. To Whom It May Concern
07. Above The Rest
08. Red Condition
09. Servants Poem
10. Thou Walk Eternal

De sonische uitwerpselen van het Italiaanse Adimiron nemen de luisteraar mee diep de Himalaya in. Om daar een persoonlijke strijd met ons zelf te leveren teneinde de berg der bergen, de heilige graal van alle zichzelf respecterende alpinisten te bedwingen en de overwinning op onszelf op het dak van de wereld uitgebreid te vieren. De acht en een halve kilometer hoge K2 dus. De K2 als metafoor worden als de reis door het innerlijk die de protagonist in dit conceptalbum maakt om de eigen grenzen te onderzoeken.

Adimiron vat deze metafysische verhandeling samen in een soort van eclectische metal waarin een keur aan metalen invloeden in een interessante, eigen synthese samenkomen. Alleen de kalme opening van The Passenger is zo overduidelijk Opeth dat het behoorlijk uit de toon valt. Pas vanaf het moment dat de zanger een wat ruigere strot opzet komt de eigen identiteit weer bovendrijven. De zanger die gemakkelijk schakelt tussen hardcore-achtige brulvocalen en cleane zang, klinkt het prettigst als hij zijn ruige doch melodieuze heavy metalregister raadpleegt. Veel kracht en ook veel gevoel straalt er vanuit.

Op het muzikale vlak staat de techniek altijd in dienst van het nummer. Of liever gezegd in dienst van het album. K2 voelt aan alsof het in één keer van begin tot eind ondergaan moet worden. Geen driftig etaleren van het eigen kunnen, maar het strakke samenspel waar de eenheid vanaf walmt, staat hoog in het vaandel. Het is ondanks de vele tempo- en ritmewisselingen ook niet heel moeilijk om vat op de muziek te krijgen. Adimiron zou een brede groep van metalheads kunnen aanspreken.

Annihilators Dave Padden vindt dat ook en helpt de band een handje in een tamelijk anonieme bijdrage in The Whisperer.

Het meest bijzondere is toch wel de sfeer die het album herbergt. De subtiele echo’s laten de leadgitaren klinken alsof ze in een spelonk ergens hoog boven de sneeuwgrens op de beruchte voornoemde berg, zich kaatsend via de ijswanden een weg naar je oren zoeken. Onbedoeld moet ik denken aan het nummer Skyscraper van David Lee Roth. Heel andere tak van sport maar daar werden dergelijke effecten ook, zij het wat opzichtiger, op die manier gebruikt.

Hoewel er muzikaal weinig aan te merken is op Adimirons derde cd, is het dan ook de beleving van het concept die er iets bijzonders van maakt. Ook zonder tekstvel voel je de ontberingen die je moet ondergaan om verder te komen in de reis om de eigen ziel tot in diepste vezels te leren kennen. K2 is zo’n album die het beste werkt om nu en dan eens via de koptelefoon te beluisteren.

Andrea Spinelli: vocals

Alessandro Castelli: guitars

Maurizio Villeato: bass

Federico Maragoni: drums