Valkiria - Here The Day Comes

• BandValkiria [IT]
• TitelHere The Day Comes
• Release datum16-04-2012
• LabelBakerteam Records [IT]

Tracklist

01. Dawn
02. Sunrise
03. Morning
04. Afternoon
05. Sunset
06. Evening
07. Night

Twee mannen, een stem, een gitaar en een drumstel. Dat zou een zeer nauwkeurige beschrijving van de black / gothic / doom metal formatie Valkiria kunnen zijn. Soms moet je muziek ook niet moeilijker maken dan het is. Oorspronkelijk afkomstig uit de Italiaanse black metal scene heeft Valkiria de meeste extreme elementen van dat genre van zich afgeworpen en concentreert zich nu op sferische gothic / dark / doom metal met een behoorlijk meer aardse benadering.

Het vijfde album van het duo Valkiria: Here The Day Comes, bestaat simpelweg uit een zevental nummers, en in dit geval ook, hoofdstukken. Achtereenvolgens komen in (chrono)logische volgorde Dawn, Sunrise, Morning, Afternoon, Sunset, Evening en Night voorbij. Zoals ik al schreef: soms moet je dingen niet moeilijker maken dan ze zijn.

Dawn, de dag komt log en traag op gang, dat lijkt me een herkenbaar gegeven. Alleen: jammer dat Valkiria zo niet elk hoofdstuk z'n eigen sfeer kan geven. Want ook het opkomen van de zon lijkt niet vrolijk bejubeld te worden. Ook de ochtend, middag en ga zo maar door klinken allemaal even somber. Een gemiste kans? Of wil Valkiria ons duidelijk maken dat het leven van alledag allemaal een pot nat is, een aaneenschakeling van sombere momenten? De diepere gedachte van dit thema en de muzikale invulling daarvan op dit album ontgaat me hiermee. Dat kan natuurlijk aan mij liggen (vind ik ook helemaal niet erg) maar waarom dan zo'n nadrukkelijke indeling van je album?

Dan maar even sec naar de muziek, want die vind ik uiteindelijk toch wel heel mooi. Het belangrijkste kenmerk van de tracks op dit album is het gebruik van trage melodieuze gitaarlijnen, die zijn gebaseerd op harmonieën, waarbij beide partijen vaak net iets andere ritmes spelen. Dit levert een mooie gelaagdheid op, die een behoorlijk melancholisch, donker gevoel oproept. Een beetje droevig zelfs wel. De drumpartijen zijn log, traag, maar niet eentonig. Normaal gesproken zou ik bij dit soort beheerste, sferische dark/doom metal liever cleane zang horen, maar de black metal screams voldoen hier ook wel. Maar hebben dus niet mijn voorkeur.

Over het geheel zit er onderling dus weinig verschil tussen de nummers qua inkleuring. Het album laat zich dan ook graag beluisteren als een geheel. Hoewel ik begrippen als saai of eentonig in deze context niet in de mond zou willen nemen, heb ik toch moeite om het album na een paar luisterbeurten nog helemaal uit te luisteren. Echt fraaie muziek, maar uiteindelijk toch niet spannend genoeg.