30.000 Monkies - I Ate Myself to Grow Twice as Big

• Band30.000 Monkies [BE]
• TitelI Ate Myself to Grow Twice as Big
• Release datum16-04-2016
• LabelConSouling Sounds [BE]
• PromotorViral Propaganda [PT]

Tracklist

1. Melæna
2. Coproliet
3. Coccinelle
4. Mountainesque II
5. Apollo 10
6. Mountainesque I
7. Juice

30.000 Monkies uit het Belgische Beringen was een mij volslagen onbekende band. Evengoed is de band al een paar jaartjes bezig en heeft in het recente verleden al twee EP's afgeleverd: Womb Eater Wife Beater (2011) en Somewhere Over The Painbow (2013). Daarnaast heeft de band een stevige live-reputatie opgebouwd met hun zeer gevarieerde, maar altijd heftige muziek. Tussendoor hebben de 30.000 Monkies toch nog tijd gevonden om een debuutalbum op te nemen: I Ate Myself to Grow Twice as Big.

Getooid met een veelbelovende hoes, en in bandnaam en albumtitel al de nodige knipogen herbergend zijn mijn verwachtingen hooggespannen. Daarnaast laat ik de band zelf maar even hun muziek omschrijven, waarmee ik het overigens roerend eens ben. Naar eigen zeggen brengen de heren een muzikale mengelmoes die bestaat uit elementen als sludge, doom, heavy riffs, noise en psychedelische drones. En dan hebben ze het nog niet eens gehad over de hysterische zang die op verwoestende wijze de teksten uitkermt.

Dat klinkt op deze manier een beetje als een allegaartje, en dat is het ook. Tel daarbij op dat de Monkies wars zijn van conventionele song-structuren en composities, en de gekte is compleet. I Ate Myself to Grow Twice as Big laat zich dan ook het best beluisteren als een geheel, waarin vrij willekeurig een paar keer geknipt is om de verschillende onderdelen een titel te kunnen geven. De lengte van de nummers varieert dan ook van nog geen twee minuten (Coproliet, dat uit twee afzonderlijke fragmenten lijkt te bestaan) tot aan bijna dertien minuten voor de lange (en spannende!) afsluiter Juice. Die laatste laat zich zelfs een beetje beluisteren als een soundtrack, waarbij ik eigenlijk best warrige beelden zie, afgewisseld met rust-momentjes....

30.000 is dus best een veelzijdige band, die op hun manier prima in staat blijken hun gedachtekronkels in muziek te vatten. Ik vermoed dat het dan ook best druk zal zijn in de hoofden van de songwriters. De luisteraar met doorzettingsvermogen is de winnaar, want die krijgt een behoorlijk spannend album als beloning. Je wordt dan door de band heen en weer geslingerd tussen enerzijds contemplatieve, en anderzijds zeer grauwe muziek, met een uitermate sappig slot als ultieme beloning. Ik vind zelf Coccinelle, Mountainesque I en uiteraard Juice wel gaaf, maar heb wel moeite om het hele album in 1 keer te beluisteren. Het is allemaal best druk, en stiekem gebeurt er bij vlagen ook nog veel. Luister en oordeel zelf is meer dan ooit het devies!