The Answer - Solas

• BandThe Answer [IE]
• TitelSolas
• Release datum28-10-2016
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre (Blues)Rock, Alternative Rock, Hardrock

Tracklist

01. Solas
02. Beautiful World
03. Battle Cry
04. Untrue Colour
05. In This Land
06. Thief of Light
07. Being Begotten
08. Left Me Standing
09. Demon Driven Man
10. Real Life Dreamers
11. Tunnel

What the light don’t fill, the darkness kills

Het is nog geen twee jaar geleden dat het laatste The Answer album Raise A Little Hell verscheen. Sindsdien is er best een en ander veranderd, zeker in het leven van zanger Cormac Neeson (zijn zoontje is ernstig ziek geweest). Naar aanleiding van dat vorige album betichtte ik de band nog van op zeker spelen of een herhalingsoefening, nou, daar is met het nieuwe album Solas zeker geen sprake van. De beroerde afgelopen periode heeft weliswaar z'n weerslag gehad op de band; maar uiteindelijk bleek er nog genoeg licht aan het eind van de tunnel - en een duistere periode.

Solas is het Gaelic (Iers-Keltische) woord voor licht, en dat wordt op dit nieuwe album veelvuldig bezongen. En dan nog het liefst zoveel mogelijk in combinatie met de eigen Ierse folklore. Daarnaast is er natuurlijk geen licht zonder donker, dus deze tegenpolen komen elkaar in muzikaal (en tekstueel) opzicht hier ook regelmatig tegen. Deze aspecten zorgen er hoe dan ook voor dat The Answer geen album aflevert dat je zo 1, 2, 3 van ze zou verwachten. En dat is op zich interessant, hoe vervelend de aanleiding ook is.

Van de bluesy hardrock in de voetsporen van de jaren '70 iconen zoals op de vorige albums te horen was, is weinig meer over. De huidige muzikale koers druipt in de eerste plaats van de emotie, wat mij betreft een belangrijke basis voor eerlijke muziek. Albumopener en titelnummer Solas opent al direct verrassend, en zal menig verwachtingspatroon direct de kop indrukken. Een indringende drumloop en al even intens stemgeluid bepalen hier de sfeer. Beautiful World ademt daarna van alles behalve juist dat uit. Weer zo'n indringend nummer, vol emotie, maar op een of andere manier toch ook koud. Voor The Answer geen warmbloedige gitaarrock meer, maar kille, realistische emotie, zo lijkt de boodschap. Een (logisch) gevolg van gebeurtenissen uit het recente verleden.

Toch krijgen we op Solas wel meer te horen. En dat is dan vooral ook muziek waarvan The Answer in het verleden weinig heeft laten horen. Het gaat dan eerder de singer/songwriter of Ierse folklore-kant op (Thief Of Light). Denk aan meerstemmige zang, akoestische gitaren en mandoline (Battle Cry, In This Land). Het zorgt er wel voor dat het zo somber begonnen album langzaam maar zeker aan zeggingskracht wint. Bijna letterlijk wint het licht het van de duisternis, al gaat dat met vallen en opstaan. Met Left Me Standing horen we zelfs weer een uptempo, bijna opwekkend klinkende track voorbij komen.

Het vergt durf om een zo herkenbare en succesvolle koers als die van The Answer overboord te gooien. Gedreven door de omstandigheden levert dit een eerlijke plaat op, waarvan de inhoud bijna belangrijker lijkt dan de vorm waarin de boodschap gebracht wordt. Zoals gezegd is Solas vooral een emotioneel album. Dat dit een muzikale stijlbreuk oplevert met het verleden lijkt dan haast maar bijzaak. Puur beoordeeld op die muzikale inhoud vind ik Solas geen geweldig album. Maar zoals ik al vaker heb geconstateerd levert het menselijk lijden vaak de mooiste, en vooral meest pure en eerlijke muziek op. Daarin is The Answer in elk geval geslaagd.