Black Capricorn - Omega

• BandBlack Capricorn [IT]
• TitelOmega
• Release datum10-01-2020
• LabelSad Sun Music [IT]
• PromotorMy Kingdom Music [IT]
• Genre Doommetal

Tracklist

CD I
1. Alpha
2. Evil Horde Of Lucifer
3. Accabadora
4. Flower Of Revelation
5. Antartide
6. Black Capricorn Seal
7. Devil And The Death
CD II
1. The Man Who Dared
2. Stars Of Orion
3. Quest For Agartha
4. Omega
5. Doom For The Red Sun [bonus]
6. La Sella Del Diavolo [bonus]
7. Astroflower [Wild Duck cover] [bonus]

Black Capricorn - afkomstig uit het Italiaanse Cagliari, opgericht in 2008 - leverde eind 2017 met Omega al het vierde full length album af; daarnaast verschenen in recente jaren ook nog wat EP's. Daar waar ik wel eens sceptisch ben (geweest) over de lengte van 'volledige' albums, lijkt de term full length hier wel een understatement, want Omega is een dubbelalbum dat maar liefst ruim 95 minuten duurt. De uitvoering vindt overigens plaats in kleine, familiaire kring: bassiste Virginia en drumster Rachela zijn zussen, terwijl gitarist en zanger Fabrizio de echtgenoot is van Rachela.

Aldus introduceerde ik in januari 2018 een voor mij zeer verrassende nieuwe band. Nu, twee jaar later, komt er een heruitgave beschikbaar, met nog eens drie extra nummers. Het betreft hier drie van de vier tracks van de Equinox EP, die in november 2018 is uitgebracht. Overigens bracht de band in november 2019 ook nog een EP uit, Solstice getiteld, dus het Italiaanse trio heeft niet bepaald stil gezeten sinds de eerste release van Omega.

Ik was - en blijk nog steeds! - liefhebber van de psychedelische doom metal van Black Capricorn, dus de hernieuwde aandacht voor hun meest recente langspeler deel ik graag. Was de voorgaande uitgave er eentje op vinyl - en digitaal natuurlijk - deze keer verschijnt Omega op dubbel-CD, in een beperkte oplage van 333 stuks. Zoals gezegd is de speelduur nog eens uitgebreid met drie tracks (zo'n twintig minuten aan muziek) en daarnaast heeft het album een nieuwe hoes gekregen. Eerlijk gezegd is die wel een stuk fraaier dan de wat saaie 'omega' van het oorspronkelijke album.

Over de muziek zelf ga ik het hier niet meer hebben, lees maar even terug wat ik er hier bijna twee jaar geleden over te melden had. Ik vind het nog steeds te gekke muziek, en laat me graag meevoeren met de donkere, onheilspellende, en soms ook mystieke klanken. Mocht je de eerdere release gemist hebben, zou ik zeggen: grijp nu je kans, en ga alsnog voor de heerlijk dreigende, mysterieuze psychedelische doom, die zo typerend is voor de Italiaanse scene!