Furious Descent - Judgement Day
- Furious Descent [FI]
- Judgement Day
- 08-11-2024
- Brutal Records [US]
- Crossover, Thrashmetal
Tracklist
01. Backwards Evolution
02. Department Swine
03. Fireborne
04. No Dice Manson
05. Suicidal Crusade
06. Judgement Day
In 2022 begon Furious Descent aan de westkust van het Finse metal slagveld, met een woeste aanval die de fundamenten van de lokale scene deed schudden. De Finse scene had er weer een veelbelovende band bij. De originele line-up, met Jake (zang, gitaar) en Alex (bas), werd al snel vergezeld door Stef op leadgitaar en Timo op drums, een bezetting die debuut-EP, Judgement Day opnam in de zomer van 2023.
Maar net toen ze een onstuitbaar momentum kregen, trad Timo af, wat een wanhopige strijd om een nieuwe drummer dwong. De volgende line-up maakte nauwelijks een deuk en speelde slechts één optreden voordat ze instortten. In de zomer van 2024 was Furious Descent opnieuw gegroepeerd met Oz op leadgitaar en Mike op drums, naast de onverzettelijke Jake en Alex. Via Brutal Records kwam de EP eind vorig jaar opnieuw uit - deze keer niet alleen digitaal maar ook op CD - en daarmee onder mijn aandacht.
De hoofdmoot van de muziek van Furious Descent zou ik omschrijven als thrash, met hardcore / crossover-invloeden. Inderdaad, muziek die je terug voert naar die jaren '90, waarin deze stijl hoogtij vierde. Vooral de rauwe zang heeft weinig met fijnzinnige metal te maken, en past perfect bij het rauwe van de hardcore. Ik vind de EP ook niet echt eigentijds klinken, de productie is wat karig.
De riffs van opener Backwards Evolution zijn nog lekker old school thrashy, maar met bijvoorbeeld Department Swine proberen de Finnen iets te nadrukkelijk de aansluiting te vinden met groove metal, en dat gaat ze helaas niet heel sterk af vind ik. Het zeer korte Fireborne leunt dan weer heel zwaar op de hardcore / crossover, waarna met No Dice Manson weer iets van de meer melodieuze thrash wordt opgepakt.
Het gitaargeluid op Judgement Day spreekt me aan, maar verder vind ik de composities op deze EP maar matig. Weinig samenhang, geen memorabele refreinen ; en hoewel de muziek op zich prima wegluistert blijft er weinig hangen. Ik denk dat dit Finse viertal nog even mag oefenen op het schrijven van pakkende songs; de stijl leent zich daar prima voor. Eigenlijk vind ik het afsluitende titelnummer - waarmee ik met de muziek van de band kennis maakte - nog het beste. Veel beter is het daarna helaas niet meer geworden.
Stef - Guitar
Alex - Bass
Timo - Drums
Jake - Vocals, Guitar