Abaddon Incarnate - The Wretched Sermon

• BandAbaddon Incarnate [IE]
• TitelThe Wretched Sermon
• Release datum05-08-2022
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal, Grindcore

Tracklist

01. Rising Of The Lights
02. Veritas
03. Gateways
04. Epic Desecration
05. Parasite
06. Hideous Arise
07. Killing Spree
08. Into The Maelstrom
09. Resurrected From A Mass Grave
10. Shrine Of Flesh
11. Hyperchaos
12. Isolation And Decay
13. Silent Indifference

De Ierse grindcore / death metal veteranen zijn al sinds de jaren '90 actief en hebben hun geluid in de loop der jaren alleen maar geperfectioneerd, waardoor een typische mix van beide stijlen is ontstaan. Ze hebben een lange weg afgelegd van hun explosieve, zeer bijtende album Nadir dat hen op de kaart zette en sindsdien hebben ze meer death metal-invloeden ingezogen om hun expressie te verbeteren en een betere structuur en nuance aan hun muziek toe te voegen. Met The Wretched Sermon komen de Ieren met hun eerste album in acht jaar tijd.

Op dit album komt Abaddon Incarnate met een bredere muzikale insteek dan ooit tevoren. Hun mix van grindcore en brute en old school death metal krijgt gezelschap van felle thrash- en zwartgeblakerde riffs en uitgemeten atmosferische passages. Om dit allemaal in goede banen te leiden kan het niet anders dat de ervaring van de muzikanten optimaal wordt uitgebuit. We horen bij vlagen dan ook verbluffende tempo-en sfeerwisselingen en bijzondere overgangen. Driekwart van de band is al sinds de eerste jaren bij elkaar (drummer Olan Parkinson is terug van weggeweest) waarbij slechts de Italiaanse bassiste / zangeres Irene Siragusa 'nieuw' is bij de band (toch ook alweer sinds 2015).

Opener Rising Of The Lights zet onverbiddelijk de fulminerende grindcore-aanval in, met de teruggekeerde duivelse drum-machine en maniakale vocalen in de hoofdrol. Al zijn hier in het gitaarwerk ook al de nodige klassiek-zagende riffs te horen.Het kortje Veritas dendert vrolijk verder, waarna - weliswaar snel, furieus en demonisch - Gateways zowaar wat toegankelijke momentjes laat horen. De titel laat zich lekker meebrullen op het punt dat het tempo omlaag gaat, en het nummer laat zelfs een flitsende gitaarsolo horen. Lekker hoor! Epic Desecration blinkt uit in snelle riffs, waarnaast ook de donderende bas(siste) haar plaats vindt.

In Parasite is het tijd om het tempo opnieuw wat te laten vieren en wat wat headbangbare fragmenten te laten horen, terwijl Steve uit de grond van zijn longen razend schreeuwt. Daarna doet Hideous Arise het tegenovergestelde: een verpulverend staaltje bluf en overrompeling laat je murw gebeukt achter. Een zelfde bezetenheid is te horen tijdens Into The Maelstrom - wat wil je ook met zo'n titel.

Vanaf Shrine Of Flesh worden de tracks wat langer, en gaan we meer op de groovende en zagende old school death metal-toer. Hyperchaos is al wat minder subtiel, maar bevalt me zeker net zo goed. verre van grindcore is natuurlijk Isolation And Decay, dat met bijna zeven minuten een absurde lengte heeft, maar wel een verdomd lekker nummer is. Van die laatste paar tracks word ik echt wel blij!

The Wretched Sermon is met gemak het meest diverse en expressieve album van Abaddon Incarnate tot nu toe, zorgvuldig geschreven om elke nuance uit te werken, terwijl het geheel lekker levendig en intens blijft. Het kwartet is hier in topvorm en maakt een krachtig en relevant album dat z'n weg naar de liefhebber zeker gaat vinden!