Loading...

Avatarium - The Fire I Long For

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 21-01-2020

Tracklist

01. Voices
02. Rubicon
03. Lay Me Down
04. Porcelain Skull
05. Shake That Demon
06. Great Beyond
07. The Fire I Long For
08. Epitaph Of Heroes
09. Stars They Move

Kort door de bocht is Avatarium ooit begonnen als één van de bands van Leif Edling om de aandacht even wat van Candlemass af te leiden, maar waarin hij toch zijn doom-ei kwijt kon. Op het laatste studio-album Hurricanes And Halos leek de band steeds meer op eigen benen te staan, resulterend in een herkenbaar geluid. Er werd minder ingezet op doom, des te meer op een jaren '70 rockgeluid, waarbij het experiment niet werd geschuwd. Twee en half jaar verder is een nieuw album verschenen: The Fire I Long For. Welke kant gaat Avatarium op?

Het lijkt er op dat de band op het vierde album definitief z'n geluid gevonden heeft. En het zal niet verbazen dat het min of meer een mix, of beter een middenweg is geworden tussen voorgaande albums. Doom, zeker de atmosferische spanning, is met grote regelmaat (al dan niet onderhuids) aanwezig. Maar ook de hints naar de jaren '70 zijn nog goed te horen. De sound is overwegend zwaar, vooral dankzij het fuzzende snarenwerk; waarbij laaggestemde en af en toe ook wat vervormde riffs mede de show stelen. Natuurlijk worden zowel de gitaar als ook de toetsen goed voor het voetlicht gebracht - vaak ook als melodieuze wisselwerking ten opzichte van de zwaardere riffs - maar het blijft toch de sterke zang van mevrouw Smith die veel aandacht trekt, en ook krijgt. En terecht natuurlijk, want haar stem mag er absoluut zijn!

De negen tracks, bijna drie kwartier aan muziek, laten onderling voldoende variatie horen, maar zijn toch altijd herkenbaar als Avatarium. De diversiteit aan muzikale invalshoeken is daarmee in balans: gelijke delen proggy, heavy rock met veel aandacht voor het toetsenwerk enerzijds, en donkere, doomy, naar metal neigende zwaardere rockmuziek. En natuurlijk is daar ook een uiterst fraaie combinatie van te maken, zoals de dreigende opener Voices direct laat horen. Een doomy nummer, waarin het orgel helemaal los gaat, als Uriah Heep in hun beste dagen. Daarna is Rubicon een wat meer slepende, 'gedragen' track, waarna vervolgd wordt met een meer intiem liedje met een beetje een country feel (echt waar), Lay Me Down. Zo heeft Avatarium in de eerste drie tracks al aardig wat afwisseling laten horen.

Het korte, vlotte en pakkende Shake That Demon is halverwege het album de opmaat naar de fraaiste tracks. Van het atmosferische Great Beyond via het heerlijk (mee)slepende titelnummer The Fire I Long For naar de logge, zware doomtrack Epitaph Of Heroes; opnieuw veel afwisseling, en toch allemaal herkenbaar Avatarium. En alles even sfeervol, pakkend, hypnotiserend bijna. Je wil hoe dan ook blijven luisteren, ik wel in elk geval. Die riff van die laatste blijft nog wel een poosje hangen denk ik. Piano-deuntje Stars They Move vind ik zelf niet de beste keuze, ik hoor liever een knaller als afsluiter; hier knap ik een beetje op af.

Laat dat dan het enig smetje zijn op opnieuw een rake plaat van Avatarium. Edlings bemoeienis lijkt nauwelijks nog relevant, laat Jidell en de zijnen maar schuiven. Met een hoogstaande kwaliteit als The Fire I Long For kijk ik zeer optimistisch naar de toekomst van deze band!

Jennie-Ann Smith - Vocals

Marcus Jidell - Guitar

Andreas Johansson- Drums

Rickard Nilsson - Organ

Mats Rydström - Bass