Blind Guardian - Beyond The Red Mirror

• BandBlind Guardian [DE]
• TitelBeyond The Red Mirror
• Release datum30-01-2015
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. The Ninth Wave
02. Twilight Of The Gods
03. Prophecies
04. At The Edge Of Time
05. Ashes Of Eternity
06. The Holy Grail
07. The Throne
08. Sacred Mind
09. Miracle Machine
10. Grand Parade

Blind Guardian behoeft voor de meesten al geen introductie meer. Heb je ook maar iets met powermetal, dan ken je in elk geval een van hun klassiekers. Alhoewel de term power metal de enorme magistrale, epische lading waarmee het Duitse vijftal nu aankomt al lang niet meer dekt. Beyond The Red Mirror is het tiende studiowonder van de alom bekende barden. Twee verschillende orkesten van 90 man sterk, hoogstaande koren uit Praag, Budapest en Boston en een shitton aan muzikale genialiteit en dertig jaar aan ervaring zijn in dit plaatje gestopt. Als dit niet meer een van de beste albums word die dit jaar uit komt, dan weet ik het niet meer!

We beginnen deze ontdekkingstocht voorbij de rode spiegel goed! Dit plaatje telt niet 1, maar twee grote klappers van precies negen en een halve minuut. The Ninth Wave is onze opener, en wat voor een! Die intro geeft me keer op keer de rillingen over me rug! Eerst een koor, met slechts een trommeltje erachter. De vocale lagen bouwen op, en na een grote cimbaalslag voegen de violen zich bij de epicness. En dan…. Boem! Drumbeat, het koor chant lustig verder met zoete tonen, en dan komen de gitaren als rollende donderslagen. Hansi treed naar voren en het hele zaakje ontploft bij de 2:30 marker in een zalig, dartelend en denderend epos met een typisch klassiek Blind Guardian meezingrefrein.

Oldschool Blind Guardian in al zijn schorre en rauwe heerlijkheid horen we duidelijk terug in Twilight of the Gods. Standaard Blind Guardian werk, voor zover je hun werk ‘standaard’ kan noemen. Alle ingrediënten voor een klassieker zijn er: Hansi’s schorre strot die alles uit de kast haalt, denderend dubbel bass geweld, gierende gitaren en een refrein om je vingers bij af te likken. Prophecies klinkt al weer wat moderner. Begint relaxed, maar ontploft al gauw in een ietwat chaotisch maar toch catchy nummer. Het album rolt op dezelfde toon voort met het mini epos The Edge of Time, het beukende Ashes of Eternity en The Holy Grail. The Throne geeft al wat meer klassieke invloeden, met dartelende violen die om de gitaarsolo’s heen dansen. Een wilde symfonie met een rauw randje.

Sacred Mind doet het eerst qua tempo wat kalmer aan, maar groeit haast onmerkbaar uit naar een razendsnel shredfestijn met een wat spookachtig sfeertje. Wat volgt is een zalige ballad op het niveau waar Blind Guardian om bekend staat. Wie bekend is met werken als het legendarische The Bard’s Song, Curse my Name en dergelijke, weet hoe hoog de lat ligt. Miracle Machine doet er niet voor onder. Viooltje, pianootje en Hansi’s veelzijdige stem in meervoud. Klein gezongen met alle eenvoud maar met grote zorg gecomponeerd en met emotie gebracht. Ik begin spontaan erbij te dirigeren. Als contrast op deze eenvoud pakt finaleklapper Grand Parade zo groots uit als de titel doet vermoeden. Dit is gouden slingers, eindeloze confettiregens, wervelende dansers en de geur van popcorn bij een circusshow in muziekvorm, en je kan er geen genoeg van krijgen! Die negen minuten zijn dan ook zo voorbij...

Het mooie aan Blind Guardian vind ik hun signature sound die binnen luttele seconden laat weten welke band je voor je hebt. Dit houden ze ook bij Beyond The Red Mirror vast maar ze blijven vernieuwen. Experimenteren met grote koren en orkesten over de afgelopen albums heeft ze enorm goed gedaan. Waar voorgaand plaatje At The Edge of Time hiermee nog wat aanklooide, is het hier tot wasdom gekomen en het resultaat is prachtig! Elk album van deze Duitse pioniers is een hit, een klassieker, een stukje muziekgeschiedenis. Ook dit album behoort nu daartoe.