Boar - Poseidon

• BandBoar [FI]
• TitelPoseidon
• Release datum01-06-2018
• LabelLost Pilgrims Records [FR]
• Genre Doommetal, Sludgemetal, Stoner

Tracklist

01. Poseidon
02. Shahar's Son
03. 12
04. Featherless
05. Dark Skies
06. Totally Out Of This World

Boar is een Finse metalband die in 2009 is opgericht in Oulu, in het koude en donkere noordelijke gedeelte van Finland. Na wat EP’s te hebben uitgebracht werd het in 2015 tijd voor een eerste volwaardige album: Veneficae (Latijn voor heks) - waarbij ik overigens het debuut met de titel Boar ook als EP beschouw. Daarvan is nu, drie jaar later, een opvolger verschenen: Poseidon.

Aan de stijl die deze band hanteert is niet gesleuteld, en bestaat nog altijd voornamelijk uit een mengeling van doom en stoner, aangevuld met wat andere, voor de hand liggende, elementen, zoals een vleugje psychedelica, sludge, en post-van-alles invloeden, zoals het af en toe overstuurde gegrom en geschreeuw, maar ook het regelmatig uitwaaierende gitaarwerk laten horen.

De mistroostige en depressieve heavy muziek lijkt een logisch uitvloeisel van de desolate sfeer die de regio van afkomst moet uitstralen, zo stel ik mij voor. Naast het logge raamwerk van dreunende drums en groovende en fuzzende snaren is ook ruimte gemaakt voor psychedelische invloeden in het gitaarwerk, en een subtiele inbreng van sfeerverhogend toetsenwerk.

Zodoende klinkt Boar niet constant bere-heavy of log, maar is er voldoende gelegenheid voor een gedegen opbouw van de nummers, en het neerzetten van de overwegend naargeestige sfeer. Opvallend daarbij is dat sommige tracks ingetogen lijken te beginnen met bezwerende synth-lijntjes, zoals opener en titelnummer Poseidon en Shahar's Son laten horen. Maar net zo makkelijk bestaat het begin uit fuzzende gitaren, afwisseling alom dus. Daarnaast worden elektronische fragmentjes ook ingezet als tegenwicht voor heavy passages, zoals 12 laat horen. En over opbouw gesproken: Featherless is op dit album natuurlijk het fraaiste voorbeeld van een sterk opgebouwd (heerlijk!) nummer.

Boar doet uiteindelijk niks nieuws, spannends of eigenzinnigs, maar laat wel een steengoeie, kneiterharde indruk achter. Met de vette, aanstekelijke groove van Dark Skies (ook lekker drumwerk trouwens) in het hoofd kan ik nog wel even op Poseidon teren.