Destroyer Of Light - Chamber of Horrors

• BandDestroyer Of Light [US]
• TitelChamber of Horrors
• Release datum14-07-2017
• LabelHeavy Friends Records [US]
• PromotorSheltered Life Productions [US]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Whispers Into The Threshold
02. Into The Smoke
03. The Virgin
04. Twilight Procession
05. Lux Crusher
06. Prisoner Of Eternity
07. Buried Alive

De (fictieve) begrenzingen van (sub)genres in de rock en metal zijn steeds meer aan het vervagen. Overlappingen en kruisbestuivingen zijn aan de orde van de dag; vaak is dat maar goed ook - het levert bredere invalshoeken op - maar soms is het ook wel jammer. Destroyer Of Light - dat klinkt inderdaad op voorhand al lekker donker - lijkt dan ook een 'gewone' doomband te zijn, maar uiteraard blijkt er dan meer aan de hand. Sludge mag/moet als omschrijving steeds vaker worden toegevoegd, maar ook groovende rock / stoner wordt door doombands met liefde omarmd. In de ouderwetse heavy rock was dat al heel normaal volgens mij.

De Amerikaanse band opereert als een heus klassiek powertrio, bestaat sinds 2012, en haalt de invloeden uit allerlei uithoeken van het brede palet dat rockmuziek genoemd wordt. Alice in Chains, Melvins, Thin Lizzy, Fleetwood Mac, Steely Dan, Sunn O))), Cough, Yob, In Solitude, Mercyful Fate zijn zeer uiteenlopende referenties; daarnaast zijn wel een paar namen te bedenken die er wat gepaster uitspringen wat mij betreft: Electric Wizard en Sleep liggen daarbij nog best voor de hand, Shrinebuilder vind ik vooral opvallend. Ik vind het wel leuk dat die naam ook (weer) eens opduikt.

Riffs, riffs en nog eens riffs, daar draait het hier natuurlijk om. Vanaf het begin heeft Into The Smoke mij zo te pakken; niet te ingewikkeld, lekker groovend, het hoofd begint direct als vanzelf mee te schudden. Afwisseling zit er genoeg in, al wordt de muziek nooit echt snel. Wel wordt gespeeld met meer ingetogen stukken en vocale variatie (de sludge-invloeden). Het zware, mistroostige The Virgin is misschien wel het beste voorbeeld om te laten horen waar Destroyer Of Light voor staat.

Ook Lux Crusher spreekt me zeer aan. Weliswaar iets meer monotoon, maar echt bereheavy dreunt dit nummer de grijze massa binnen, om daar onverbiddelijk een vaste plek te zoeken. Tot het toppunt van treurnis moeten we wachten tot afsluiter Buried Alive, waarin de gitaarleads me wel erg doen denken aan Paradise Lost, en verderop riffs die me aan Candlemass doen denken. Die namen mis ik dan wel tussen de inspiratiebronnen. Uiteindelijk vind ik wel dat deze track wat te lang voortkabbelt.

Toch mag dat de pret niet drukken, want Destroyer Of Light heeft met Chamber Of Horrors een album uitgebracht dat me zeker heeft weten te boeien. Het bevat diversiteit in alles dat maar log en traag is, en dat mag ik sowieso wel. Niks nieuws onder de donkere zon, wel aangenaam vermaak voor de meeste doomfans denk ik zo.