DevilDriver - Trust No One

• BandDevilDriver [US]
• TitelTrust No One
• Release datum13-05-2016
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Testimony Of Truth
02. Bad Deeds
03. My Night Sky
04. This Deception
05. Above It All
06. Daybreak
07. Trust No One
08. Feeling Ungodly
09. Retribution
10. For What Its Worth

Tussen het nieuwe DevilDriver-album Trust No One en voorganger Winter Kills - voor review zie elders op de site - zit bijna drie jaar. Een periode waarin enerzijds niets, en anderzijds veel gebeurde. Bandopperhoofd en zanger Dez Fafara maakte een nieuw album en ging op pad met z'n eerste liefde Coal Chamber - voor review zie ook elders op de site - waardoor die band tijdelijk en voor heel even prioriteit kreeg. In diverse interviews heeft Dez inmiddels laten weten dat het wat hem betreft een eenmalige 'klus' was, en dat zijn toekomst onverminderd bij DevilDriver ligt.

Ik heb geen idee of er een oorzakelijk verband is, maar in die tussenliggende periode ging voor het eerst sinds 2003 serieus de bezem door de bandbezetting. Slechts oudgediende gitarist Mike Spreitzer bleef, en op hem rustte dan ook de (on)dankbare taak om een nieuw album in elkaar te sleutelen en nieuwe bandleden in te werken. Trust No One is hoe dan ook het resultaat van die voorbije periode.

Eigenlijk zou je dan misschien wel een beetje mogen verwachten dat er met het uitstapje van de baas, en het aantreden van vers bloed qua bandleden wel een frisse wind door het bandgeluid zou kunnen waaien. Ik zal het alvast verklappen: dat blijkt nauwelijks het geval. DevilDriver staat al zes albums lang bekend om z'n combinatie van zwaar beukende metal met een dikke groove. Leunend op hakkende riffs en veel double-bass drumgeweld doet deze band na veertien jaar nog altijd niks verrassends. Ook Fafara zelf krijst zich op kenmerkende wijze door de stevig doordenderende nummers heen.

DevilDriver brengt dus vooral meer van hetzelfde: kwalitatief sterke metal met een bereheavy ondergrond, ondanks dat zijn het toch vaak makkelijk in het gehoor liggende liedjes, ondanks die heaviness, vanwege de hooks en grooves die in de nummers verwerkt zijn. Ook worden we regelmatig getrakteerd op (melodieuze) gitaarsolo's die de eentonigheid van de nummers een beetje doorbreken (This Deception, Daybreak bijvoorbeeld). Testimony Of Truth begint in elk geval nog melodieus en catchy, en sleept de luisteraar gaandeweg het album een steeds hardere wereld in. Bad Deeds is al een stuk sneller en harder, maar bevat een aanstekelijke groove.

Heel af en toe zijn er wel (fragmenten van) nummers die me doen denken aan de nu/groove metal van Coal Chamber, zoals (het begin van) My Night Sky, of Above It All, met dat typische nu metal gitaargeluid. Het titelnummer Trust No One is zoals het hoort een bruut en beukend nummer, een voorbeeldtrack dus, maar wel eentje met een goed verzorgde opbouw. En eerlijk gezegd heb ik op deze manier in tien nummers tijd eigenlijk helemaal niks gehoord dat me verrast. Trust No One luistert lekker weg, maar bevat, behalve misschien de afsluiter, geen enkel nummer dat me nog lang zal bijblijven.

Ondanks dat ook Dez een dagje ouder wordt (op de dag voordat het nieuwe album verschijnt wordt hij 50) is hij zijn wilde haren, en aan de vocalen op Trust No One te horen, ook z'n boosheid nog niet kwijt. Hoewel: toch is er wel een zachtere kant aan de man te ontdekken: afsluiter For What Its Worth is in tekstueel opzicht een liefdesliedje, opgedragen aan zijn vrouw. De albumcover laat in het kader van de titel een wolf in schaapskleren zien, is Dez nu te ontmaskeren als een schaap in wolfskleren?