Enslaved - E

• BandEnslaved [NO]
• TitelE
• Release datum13-10-2017
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Avant-garde / experimentele metal, Folk / Pagan / Vikingmetal

Tracklist

01. Storm Son
02. The River's Mouth
03. Sacred Horse
04. Axis Of The Worlds
05. Feathers Of Eolh
06. Hiindsiight

Het Noorse Enslaved wordt door de redacteuren van WingsOfDeath altijd een warm hart toegedragen. Ook ondergetekende bleef de band na de eerste kennismaking met veel plezier volgen. Van Enslaved is bekend dat ze vooral in de jaren '90 tegelijkertijd venijnig, gedetailleerd en bovenal erg episch voor de dag konden komen.

Met het experimentele en ietwat ingewikkelde Monumension liet de band die beenharde vikingmetal van weleer gedeeltelijk op een brandend drakenschip wegvoeren om het heil te zoeken in progressief getinte jaren '70 psychedelica. Dat geluid werd sinds het completere Below The Lights uit 2003 verder verfijnd en aangescherpt. Nu zijn we aanbeland bij E en het eerste dat opvalt is dat Enslaved nog altijd buitengewoon fris en alert voor de dag komt.

Middels opnieuw een zestal uitgesponnen tracks duikt de band op tekstueel niveau de diepte in rondom een concept over allerlei denkbare symbioses die rondom ons zijn en waar we ongemerkt niet zonder meer kunnen. Buitengewoon filosofisch en spiritueel zoals we dat al een hele poos van de heren gewend zijn. Over het algemeen schept Enslaved een dromerige sfeer waar zeker ruimte is voor aaneenschakelingen van gemoedstoestanden en muzikale wendingen.

Zo bouwt opener Storm Son gemoedelijk maar vlotjes op om tot enkele incidentele krachtsuitbarstingen te komen. Het nummer heeft een technische onderlaag met de opeenstapeling van riffs die nauwelijks terugkeren. Let ook op het stijlvolle basspel van Grutle Kjellson. Ondergewaardeerd in mijn gedegenereerde oren.

Vervolgens laat The Rivers Mouth zich leiden door Bathory-invloeden met een psychedelische twist. Het is illustratief voor de onorthodoxe Enslaved aanpak. Het zijn zulke momenten die mij soms doen verlangen naar de meer giftige kronkels waar het onnavolgbare Frost mee vol stond. Een tel later sluit de eigenzinnige atmosfeer je gedachten af van de buitenwereld om verder meegesleurd te worden in de fijne texturen van E.

Fijne texturen treffen we ook aan in het ronduit meeslepende Sacred Horse. Een nummer dat goed stevig aanzet en dan verrast met een plotselinge wending in de vorm van een hammondsolo die zo ineens van de Regenboogbrug komt vallen om helemaal Deep Purple op de luisteraar te gaan. In het slotstuk duiken er ernstig op Bathory geënte koren op om het geheel een extra massief epische draai te geven.

Het absolute prijsstuk is de hekkesluiter Hiindsiight dat met zijn neerslachtige sfeer de perfecte uitgeleide vormt van E. Pure doom laat zich gemakkelijk afwisselen met zweverige progpassages waarin de bijdrage van de Noorse saxofonist Kjetil Møster het verrassende element verzorgt. Het is geen jazzsolo maar eerder een powerpop solo, hetgeen het nog eens iets extravaganter maakt.

E laat zich omschrijven als een plaat die geen aperte stijlbreuk met het oeuvre van de laatste zeventien jaar vormt. Dat hoeft ook helemaal niet. De enorme rijkheid aan details en de ronduit prachtige composities maakt de toevoeging aan de collectie meer dan waard.