Fetid Zombie - Epicedia

• BandFetid Zombie [US]
• TitelEpicedia
• Release datum25-11-2016
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal, Doomdeath, Doommetal

Tracklist

01. Lowered Beneath
02. Devour the Virtuous
03. Devour the Innocent
04. If the Dead Could Speak

De Amerikaan Mark Riddick een bezig baasje noemen lijkt me een understatement van jewelste. De beste man voorziet menig band van z'n verfijnde kunstwerkjes voor het artwork, maar heeft daarnaast blijkbaar nog genoeg tijd over om te musiceren in verschillende bands (waarvan sommigen samen met tweelingbroer Mike), waaronder Macabra en het hier te bespreken Fetid Zombie. En ook dan blijkt hij bijzonder actief, want in de meeste van zijn bands doet ie alles zelf.

Met Fetid Zombie is Riddick toe aan album nummer zes: Epicedia. Het blijkt een album waarop 'slechts' vier titels prijken, maar toch de volwassen speelduur van ruim 35 minuten haalt. Vier nummer van tegen de tien minuten, volgespeeld met uiterst sferische, donkere doom/death metal. Al sijpelen daarin ook wel invloeden van meer klassieke heavy metal door. Zoals bijvoorbeeld te horen is in de laatste twee minuten van Devour the Innocent, luister eens naar die gitaarsolo's.

Maar goed, overwegend old school doomy death metal dus, een muzikale vijver die al aardig overbevolkt is tegenwoordig, dat is mijn eerste gedachte. Maar gelukkig weet Riddick daar een redelijk eigen draai aan te geven. Het is weliswaar vrij basic, simpele muziek die wordt voorgeschoteld, soms zelfs een beetje minimalistisch. De basis wordt gevormd door eenvoudig ritmisch trommelwerk en simpel te volgen riffs. Er is een voorname rol weggelegd voor de rollende en dreunende bas, die mij lekker in de oren klinkt vanwege de prominente plaats die wordt ingenomen in het totaalgeluid. Tel daar nog wat verschillende, maar altijd lekker diepe grunts (af en toe voorzien van een fikse dosis galm) bij op (van Riddick zelf, maar ook diverse gasten) en dan is het plaatje wel compleet.

Daarnaast wordt deze op zich weinig originele muziek opgeleukt met onverwachte, zeer sferische elementen, waardoor er toch zeker ook de nodige afwisseling in zit. En een lekker boosaardig sfeertje ontstaat. Zo is bijvoorbeeld Devour the Virtuous voorzien van sinister klinkende toetsen en koortjes, waardoor de muziek een lekker occult sfeertje krijgt. Sowieso heeft elk van de vier lange nummers een opbouw waarin ruimte is voor een goed verzorgde sfeeropbouw, inclusief ingetogen stukjes. Maar evengoed slaat ook hier aan het eind van het nummer de klassiekere metal-invloeden toe, met zo'n galopperend tempo en bijpassend gitaarwerk. Het lijkt er op dat Riddick maling heeft aan genres en hun eventuele begrenzingen, en gewoon doet waar ie zelf zin in heeft. Hetgeen natuurlijk wel de basis van ongecompliceerd musiceren is.

Ik denk dat de liefhebber van oorspronkelijke, wat rauwere death metal met een occulte, doomy insteek en soms wat rommelig overkomend karakter (Lowered Beneath) hier wel raad mee weet. Ik kan er vanwege de lekker sinistere sfeer in elk geval prima naar luisteren!