Feto In Fetus - Condemned To The Torture

• BandFeto In Fetus [PL]
• TitelCondemned To The Torture
• Release datum20-07-2013
• LabelBlack Team Media [PL], Green Lungs Records [PL]

Tracklist

01. Mortuary
02. Collection Of Dead Heads
03. Condemned To The Torture
04. Source Of Evil
05. Sea Of Deception
06. Death And Rebirth
07. Countless Victims
08. The Swarm
09. Let Blood Be Shed
10. Killing Madness
11. Dissonance
12. Guts
13. Violation Of Dignity
14. Convict
15. Funeral
16. Flesh Feast
17. Pierced With Nails
18. The Mist (Outro)

Op 20 juli jongstleden bracht het Poolse death/grind combo Feto In Fetus z'n tweede volwaardige album uit. Condemned To The Torture is daarmee de opvolger van het in 2008 verschenen Far From The Truth, terwijl de band al sinds 2004 bezig is en ook al wat EP's op de naam heeft staan. Het album bevat 18 tracks en 32 minuten ”grinding death metal steeped in atmosphere of horrors Class B”, aldus de band zelf.

Die ingrediënten komen meteen aan bod in albumopener Mortuary. Zo te horen een goedkope film sample als intro, waarna de muzikanten losbarsten in een allesvernietigende stijl death metal. Met bij vlagen vette groove, dat dan weer wel. Het is (te) gemakkelijk om Feto In Fetus af te doen als 'gewoon een grindcore act', want daar zou ik deze Polen tekort mee doen.

Natuurlijk verliest ook Feto In Fetus zich in de voor deze muziek zo kenmerkende korte, maar heavy geluidserupties (The Swarm, Guts), al dan niet in combinatie met de sampletjes uit zo obscuur mogelijke horrorfilms. Met overigens Flesh Feast als hoogtepunt! Daarnaast vergeet de band echter ook niet om simpelweg fatsoenlijke nummers te schrijven. The Source Of Evil en Death And Rebirth zijn voorbeelden van sterk groovende tracks die naast de voorspelbare passages ook net dat beetje afwisseling en daarmee diepgang hebben. Geen eendimensionale standaard grindcore wil ik maar zeggen.

Ronduit dreigend wordt het wanneer de band het tempo helemaal laat zakken, tot haast een doomy niveau. Het intro van Countless Victims maakt indruk, de old school death die we vervolgens te horen krijgen doet dat ook. Afgewisseld met ubersnelle stukken is dit een heerlijk lomp en duister werkstukje, met verrukkelijke riffs en een onderscheidende, brommende putgrunt. Lekker hoor, wat mij betreft een van de hoogtepunten van het album.

Hieruit blijkt ook wel dat de ledematen uiteraard gewoon vrolijk in het rond mogen blijven vliegen, en wordt er lustig gestrooid met darmen en andere ingewanden. En mag er ook nog gewoon lustig op los gegrind worden (Funeral). Maar dan wel in combinatie met meer 'subtiele' elementen, zodat het geheel nooit te plat wordt. Dat de meerdere aspecten prima kunnen samengaan laat een nummer als Dissonance horen, van tergend traag en bruut tot hypersnel (wat een drummer!).

Speciale aandacht vraag ik nog even voor het outro The Mist. Ook dit is weer zo'n dreigend stukje muziek, dat je in deze context eigenlijk helemaal niet verwacht. Gedragen door toetsenwerk lijkt dit nog het meest op een geluidscollage, waarin in de gesproken tekstsample het thema van Condemned To The Torture nog eens even fijntjes uit de doeken wordt gedaan.

Veroordeeld hoeft de luisteraar zich geenszins te voelen met dit album. Onderga de folteringen met een glimlach om de mond, die zijn maar tijdelijk, en worden verpakt in werkelijk vette muziek!