Fister - Decade Of Depression

• BandFister [US]
• TitelDecade Of Depression
• Release datum27-09-2019
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Doommetal, Sludgemetal

Tracklist

01. City of the Living Dead (Fabio Frizzi cover)
02. For Whom the Bell Tolls (Metallica cover)
03. Mandatory Suicide (Slayer cover)
04. Too Old Too Cold (Darkthrone cover)
05. How the Gods Kill (Danzig cover)
06. Reaper (Hellhammer cover)
07. And Only Hunger Remains (Pungent Stench cover)
08. The Failure (re-recorded)

Anderhalf jaar na No Spirit Within al weer een nieuw album voor Fister? Dat zou een record zijn. Decade Of Depression (de titel is uiteraard een knipoog naar Slayers live-klassieker Decade Of Aggression) is dan ook niet echt een nieuw album, maar een verzameling covers, aangevuld met een heropname van een eerder verschenen eigen nummer (The Failure, van de split met Dopethrone uit 2016). De aanleiding is het tienjarige jubileum van Fister.

Natuurlijk is het leuk om onbetwiste klassiekers uit verschillende metal-hoeken in een totaal ander jasje te horen. Want elk nummer hier krijgt de onvervalste Fister-behandeling. Dat geldt net zo makkelijk voor de bewerking van de soundtrack van de horror-klassieker City of the Living Dead (van de Italiaanse film-componist Fabio Frizzi), als voor de versies van thrash- of black metal-klassiekers van bands als Slayer, Metallica en Darkthrone; niet de minste bandjes dus.

Die behandeling zorgt er voor dat de meeste van de originele tracks flink vertraagd worden weergegeven, en met een moddervette doom/sludge-saus overgoten worden. Vanwege de onheilspellende atmosfeer die dat met zich meebrengt knappen sommige nummers er zowaar een beetje van op. Zoals de Pungeant Stench cover, en vooral Hellhammer's Reaper, hoewel dat ook weer logisch is gezien de gedateerde productie van het oorspronkelijke nummer. Juist omdat het nummers zijn die je zowat al jaren uit je hoofd kent (For Whom the Bell Tolls bijvoorbeeld) is het juist zo interessant om ze vanuit een heel andere benadering te horen.

How The Gods Kill van Danzig wordt grotendeels heel klein gehouden, in eerste instantie zelfs nog meer dan het origineel voor mijn gevoel. Wanneer na ruim vier minuten het nummer dan open barst gaat Fister ook goed los, vooral de vocalen klinken hier huiveringwekkend. Zo heeft elke track hier wel z'n aantrekkingskracht wat mij betreft. Daarentegen realiseer ik me ook dat wanneer je het geluid van Fister maar niks vind, je weinig plezier aan Decade Of Depression gaat beleven. Ik heb echter genoten van deze reis door een stukje muzikale geschiedenis, maar dan anders. Dit mag Fister van mij wel vaker doen!