Funera Edo - De bello heroica

• BandFunera Edo [IT]
• TitelDe bello heroica
• Release datum24-04-2012
• LabelLo-Fi Creatures [IT]

Tracklist

1. De Bello Heroica (05:26)
2. Inno A Marte (04:22)
3. Funera Edo (04:57)
4. Impeto E Tempesta (06:51)
5. Si Vis Pacem Para Bellum (06:43)
6. Assalto (05:27)
7. Tronus Luporum (07:02)

Het project Funera Edo is ontstaan dankzij de samenwerking en de passie van drummer Maliher en gitarist Lord Azrael in de zomer van 2005, in Rimini, Italië. Na de gebruikelijke strubbelingen in de begintijd heeft het duo na twee jaar een band bij elkaar, en de eerste zes nummer voor een demo-album Curse Of Cain (2007). Daarna gaat de band bezig met een concept voor nieuw werk, en besluit het Engels in te gaan wisselen voor Italiaans. Ook wordt er in de jaren daarna veel live opgetreden.

In 2011 wordt een deal getekend met Lo-Fi Creatures en komt er een splitalbum uit met de band Inner genaamd Dolore Iconoclasta. Hierop zijn de eerste vier Italiaanse nummers van Funera Edo (ik heb me overigens laten wijsmaken dat zich dat vrij laat vertalen als 'hoergasme') te horen. In april 2012 tenslotte zal dan eindelijk een officieel full length album verschijnen: De Bello Heroica.

Van de black metal van Funera Edo ben ik vanaf de eerste tonen van opener en titelnummer De Bello Heroica niet erg onder de indruk. Dit is de op klassieke leest geschoeide variant die we al van zovelen kennen: Veelal gebaseerd op (blastende) snelheid met af en toe een terugschakeling, vooral bedoeld als aanloopje naar weer zo'n snelle riff en/of passage. Goede uitvoering, maar nauwelijks originaliteit.

De invulling wordt verzorg door felle riffs, denderende drums en de krijsende, enigszins hese vocalen, inclusief echo effecten om het nog meer evil te laten klinken. Afwisseling is er in de vorm van de tragere, depressievere passages (vooral afsluiter Tronus Luporum maakt daar goed gebruik van) en een spaarzame akoestische gitaartokkel (Assalto). Ook is er af en toe een midtempo polka passage die wat mij betreft een beetje koddig aandoet in dit geheel (Si Vis Pacem Para Bellum).

In Italië zal men wel op de achterste benen staan dat juist in het land van de paus en de katholieke kerk een band in het Italiaans de meest blasfemische teksten bezigt. Uiteraard past dat wel bij het rebelse karakter van black metal, maar in muzikaal opzicht gaat Funera Edo in de internationale scene geen opzien baren verwacht ik. Daarvoor is de muziek teveel 13 in een dozijn.