Hail Darkness - Death Divine

• BandHail Darkness [US]
• TitelDeath Divine
• Release datum15-08-2024
• LabelVatican Records [US]
• PromotorViral Propaganda [PT]
• Genre Doommetal, Psychedelische rock, Stoner

Tracklist

01. Luciferan Dawn
02. Cult Of The Serpent Risen
03. Hour Of The Silent Rite
04. With Horns Of A Beast
05. Hail Darkness
06. Goat Of Mendes...Raise The Glass!
07. Coven Of The Blackened One
08. Azarak!
09. Eyes White Black Soul
10. See You In Hell

Wanneer een promo-tekst begint met vooral het opsommen van heel veel namen waar 'deze fantastische band' met dito debuutalbum allemaal wel niet aan moet voldaan frons ik toch vaak even de wenkbrauwen. Dat geldt ook voor Hail Darkness' debuutalbum Death Divine, dat volgens bijgevoegde info moet doen denken aan maar liefst: The Devil's Blood, Electric Wizard, Blood Ceremony, Cathedral, T-Rex en Jefferson Airplane. Okay, dat prikkelt wel de nieuwsgierigheid, dus geluisterd wordt er zeker!

En daar heb ik zeker geen spijt van! Ja, dit trucje hebben we vaker gehoord: logge doomrock, vettige riffs, een donker-groovende ritme-sectie, en daar helemaal bovenop een zeer aanwezige zangeres met luid klinkende maar gelukkig wel lenige stembanden. Occulte of psychedelische rock heet dat dan. Echter na beluistering van de eerste paar tracks Luciferian Dawn en Cult Of The Serpent Risen kom ik toch tot de conclusie dat ik zit te luisteren naar stoner-doom met die typische Sabbathiaanse schatplichtigheid - en ja, toevallig voorzien van vrouwelijke zang.

De eerste occulte psychedelica kondigt zich aan in het staartje van het tweede nummer, waarna Hour Of The Silent Rite de ronkende stoner-vibe weer oppakt. Zo zal het gaandeweg het album blijven gaan, waar ik een wat fragmentarisch gevoel aan over houd. De jaren '70 klinken stevig door, zeker in de heerlijke vettige basis. Ook inherent daaraan zijn de plotselinge overgangen naar psychedelische fragmenten, waardoor een wat jam-achtige ontstaat. Ik vermoed dat de muziek daarin ook daadwerkelijk z'n oorsprong vindt.

Naast de op de voorgrond liggende vocalen zijn het ook de gitaarsolo's die opvallen, die me grappig genoeg aan nog een extra band (of eigenlijk een nummer daarvan) als invloed doen denken: Iron Butterfly's In A Gada Da Vida. Hoe dan ook liggen de jaren '70 als duimendikke invloed bovenop de muziek van Hail Darkness. In een uitvoering als deze heb ik daar echter geen seconde moeite mee. Sterker nog: Ik hoor dit graag!