Hollow Haze - Memories Of An Ancient Time

• BandHollow Haze [IT]
• TitelMemories Of An Ancient Time
• Release datum09-06-2015
• LabelScarlet Records [IT]

Tracklist

01. Out In The Darkness (Intro)
02. Rain Of Fire Lights
03. Created To Live
04. An Ancient Story
05. A New Era
06. Night Is Calling
07. Angeli Di Fuoco
08. Silvertown
09. Eyes Of The Sphinx
10. Lance Of Destiny
11. Demon
12. Gate To The Eternity

Als ik zo eens kijk naar mijn info sheet bij Hollow Haze dan word ik alleen maar blij. Gastvocalen van Mats Leven en Amanda Somerville, gemastered door de legendarische Mika Jussila, zo stijgt dit zesde album van deze Italianen bij mij flink in populariteit. Hun vorige albums, Countdown to Revenge en Poison in Black, zijn onder handen genomen door mijn collega Chris, en staan bij hem zo te lezen al in een goed blaadje. Koptelefoon op, we gaan Memories of an Ancient Time eens even onder de loep nemen, en wel door de enige echte melodic metal criticus van Wings of Death! ;-)

Na de geweldig opzwepende intro Out in the Darkness gaan we naadloos over op Rain of Fire Lights. Ik snap ook gelijk waarom ze voorheen Fabio Lione als zanger hadden aangesteld, want ik hoor een hoop Rhapsody-achtige invloeden. Waar de coupletten meer standaard power zijn met een razendsnelle attitude, is het refrein voorzien van een zalig stampende cadans die uitnodigt tot meezingen en vuisten in de lucht te stompen. Created to Live hanteert dezelfde formule, maar de toegevoegde vocale lagen zijn voor mij altijd een fijne bonus. Ergens op de achtergrond zweven wat meer symfonische invloeden die daar lekker subtiel blijven hangen.

An Ancient Story is wat langzamer maar desondanks niet minder hard. Het nummer fladdert op een licht episch bedje en voorzien van een meeslepend refrein. Zo af en toe glipt Amanda met haar lieftallige stem ertussendoor, en het gitaargejank aan het einde geeft hun nummer een boost van jewelste. Raar, je verwacht dit type nummer meestal aan het eind van een album. Kan het vanaf hier alleen nog maar beter worden?

Wat volgt is wel een onheilspellende intermezzo; A New Era. Dromerig, spookachtig en absoluut kippenvel wekkend slaat het een brug naar Night is Calling. Veelzijdig in tempo met een broedend voorgevoel, met hier en daar een subtiel vleugje Italiaanse charme. Die charme komt helemaal terug in Angeli di Fuoco. Bombast alom, hier en daar wat romantiek, een melodielijn die overal en nergens heen duikelt maar van begin tot eind verslavend.

Silvertown gooit heel wat meer snelheid ertegenaan, in een nummer waar hoop en trots hoog in het vaandel staan. Eyes of the Spinx kan je niet echt een ballad noemen, dan wel het meest laid back nummer op het album. Het begint redelijk akoestisch, maar halverwege komt het volledige gitaar-en-herrie arsenaal je voor je kop knallen met een solo om je vingers bij af te likken. Haast het gevoel van live-improvisatie, zo licht en zorgeloos word er op die gitaar gespeeld, die als een rode draad achter het laatste refrein blijft hangen.

Waar er in het hele album qua tekst al een oud-Egyptisch thema hangt, word het nu bij Lance of Destiny pas in de muziek naar voren gebracht. Geen zeer succesvol experiment helaas, en gelukkig maar van korte duur. De rest pakt terug op het catchy refrein recept van de eerste paar nummers. Demon is een stuk chaotischer, maar gaandeweg komt er wat orde in. Het heeft al wat een einde-van-het-verhaal feeling maar het staartje Gate To Eternity maakt het toch wat beter af. Lekker relaxed, maar zeker niet lui. Bitterzoet, aanstekers in de lucht, niet goed wetend of het verhaal nou wel of niet een happy end heeft, maar met een gevoel dat je recht in je hart raakt.

De band heeft in elk geval wel een happy end! Met hun meesterlijke gitaarsolo’s, Mats’ zijn veelzijdige en charismatische stem aan kop, fantastische melodieën en stampende ondergrond heb ik weer een prachtig nieuw iets ontdekt. Hollow Haze slaat ook met dit album de spijker op zijn kop met alles wat in mijn oren mooi en lekker klinkt in het genre van melodic metal.