Jex Thoth - Blood Moon Rise

• BandJex Thoth [US]
• TitelBlood Moon Rise
• Release datum15-06-2013
• LabelI Hate [SE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. To Bury
02. The Places you walk
03. The Divide
04. Into a Sleep
05. And the River ran Dry
06. Keep your Weeds
07. Ehjä
08. The Four of us are Dying
09. Psyar

Jex Thoth is een Amerikaanse hippie / occulte rockband, die in 2007 is ontstaan. Voornaamste kenmerk van de band zijn de vocalen van naamgeefster Jex Thoth (Jessica Bowen). Vooral de psychedelische sfeer is bepalend voor het imago en de muzikale uitvoering van deze band.

Op het tweede album van Jex Thoth, Blood Moon Rise (opvolger van het in 2008 verschenen debuutalbum Jex Thoth) horen we negen nummers die zich voornamelijk ophouden in hogere sferen. Probeer je voor te stellen: een combinatie van Pink Floyd, Black Sabbath halverwege de jaren '70, Jefferson Airplane (Grace Slick!), Blue Öyster Cult, Pagan Altar, Black Widow, Coven en nou ja, zo meer van dat zweverige hippiespul met een rauwe rafelige rand zeg maar. De muziek raakt zeker ook aan stoner en vooral doom rock, maar dat is voor mijn gevoel net even wat heavier. Op hun beurt zijn er dan ook weer hedendaagse occulte rockbands die hun invloeden weer van Jex Thoth hebben, ik noem bijvoorbeeld een Sabbath Assembly (waarbij Jessica ook ooit zong), Jess And The Ancient Ones of Seremonia.

Vanaf opener To Bury komen de bezwerende tonen de luisteraar al tegemoet. Dit is een soort mantra / chant achtig intro om de sfeer er in te brengen. Aansluitend horen we afwisselend muziek die betovert en hallucineert, met daarnaast ronkende gitaren en een enkel opzwepend ritme. Dat laatste komt op zich niet zo vaak voor, het tempo is overwegend sloom; en de toon zwaar. Hoewel de sfeer niet luchtig te noemen is valt er toch genoeg melodie in de muziek te ontdekken, met andere woorden: de muziek luistert wel lekker weg. Meeslepend is hiervoor denk ik de gepaste benaming. Met als meest toegankelijke track The Places You Walk.

Als ik een beknopte omschrijving zou moeten geven is het dichtstbijzijnde waarschijnlijk een The Devil's Blood – light. De meest voor de hand liggende overeenkomst lijkt me duidelijk: de zangeres. Maar daar waar The Devil's Blood de nadruk legde op freakerige, psychedelische passages met veelvuldig gitaargeweld, moet Jex Thoth het hebben van bezwerende klanken en de berustende, hypnotiserende sfeer. Blood Moon Rise laat zich best beluisteren als geheel, dan komen muziek en sfeer het best tot hun recht. De nummers passen als puzzelstukken bij elkaar, individueel verdwijnt een deel van de kracht die het als onderdeel van het geheel heeft.

De ene keer betoverend (Into A Sleep, Keep Your Weeds), de andere keer rockend of doomend (The Divide, het epische Ehjä), maar altijd onderhoudend staat de band haar mannetje. Het blijven gouden tijden voor de liefhebber van de occulte rock; er is nog veel fraais onderweg.