Lacuna Coil - Black Anima

• BandLacuna Coil [IT]
• TitelBlack Anima
• Release datum11-10-2019
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Groovemetal, Symfonische metal

Tracklist

01. Anima Nera
02. Sword Of Anger
03. Reckless
04. Layers Of Time
05. Apocalypse
06. Now Or Never
07. Under The Surface
08. Veneficium
09. The End Is All I Can See
10. Save Me
11. Black Anima
12. Black Feathers [bonus]
13. Through The Flames [bonus]
14. Black Dried Up Heart [bonus]

De succesvolle loopbaan van Lacuna Coil beslaat inmiddels ruim twintig jaar, en hun laatste twee albums heb ik hier uitgebreid besproken. Dat bleek met terugwerkende kracht een perfect instapmoment, gezien de stijlwijziging die de band de laatste jaren heeft doorgevoerd - al ben ik uiteraard ook bekend met ouder werk. Met het nieuwe album Black Anima belooft de band (of eigenlijk de promo-praat van het label) een nog steviger en donkerder album dan de twee voorgangers, en wordt de stijlbreuk met het verleden nog meer benadrukt. Wordt dit ook waargemaakt?

Om maar direct met de deur in huis te vallen: wanneer je de progressie van Lacuna Coil gevolgd hebt, is Black Anima een logische stap en opvolger ten opzichte van de voorgaande twee albums. Met name Delirium ervoer ik als misschien wel het zwaarste album dat de band ooit uitbracht, daarop wordt naar mijn mening sterk voortgeborduurd. De tijd tussen beide albums is relatief lang (drie-en-half jaar) maar wordt verklaard door de perikelen rond het twintigjarig jubileum en de uitgebreide show en speciale release die daarmee gepaard gingen.

Als herkenningspunt voor de muziek van Lacuna Coil is de stem van Cristina Scabbia onmisbaar. Meer dan ooit vermengt de band hun vernieuwde insteek met "oude" Lacuna Coil-elementen, en ik moet zeggen: dat doen ze goed wat mij betreft. Moderne, zwaar groovende metal wordt naadloos gemixt met de cleane zang en melodieus toetsenwerk Het eerste echte nummer (Anima Nera is het intro) Sword Anger lijkt me daar een goed voorbeeld van. Ook een nummer als Layer of Time laat de wisselwerking tussen de diverse elementen goed naar voren komen. Zo cheesy als voorheen klinkt de band nog maar zelden, al wordt heel soms op het randje gebalanceerd (Apocalypse). Daarnaast wordt echter zo heavy gebeukt dat ik het de band graag vergeef.

Verbaas je er dus niet meer over dat Lacuna Coil een heavy en donkere band is (geworden). Tracks als Reckless, Now Or Never en Veneficium zouden voorheen niet binnen het repertoire van deze band gepast hebben, nu zijn het sterkhouders van de "nieuwe" koers. Ik denk dat voorganger Delirium me net wat beter bevalt in vergelijking met Black Anima, maar de verschillen qua muzikale insteek zijn minimaal. De nieuweling heeft nog wat meer tijd nodig. Wat ik bovenal vind te prijzen is dat een band die al zo lang bezig is, de moeite neemt om niet in herhaling te vallen, en serieus aan z'n stijl sleutelt om vooruitgang te boeken. Zo kan Lacuna Coil nog wel even voort!