Leviathan - Beholden To Nothing, Braver Since Then

• BandLeviathan [DE]
• TitelBeholden To Nothing, Braver Since Then
• Release datum13-02-2014
• LabelStonefellowship Records
• PromotorMetal Promotions [DE]

Tracklist

01. Ephemeral Cathexis
02. A Shepherds Work
03. Intrinsic Contentment
04. Overture of Exasperation
05. Creatures Of Habit
06. Solitude Begets Ignorance
07. A Testament for Non believers
08. If the Devil Doesn't Exist
09. Magical Pills Provided
10. Thumbing Your Nose at Those Who Oppose
11. Empty Vessel of Faith
12. Words Borrowed Wings
13. Bettering Darklighter
14. Misanthrope Exhumed
15. Beholden to Nothing, Braver Since Then

Ken je de band Leviathan? De kans dat iemand op deze vraag nee moet zeggen is niet zo heel groot, er zijn er binnen de ruim bemeten rock/metal wereld toch al gauw wel een stuk of 20 te bedenken. Ok, dit is de Amerikaanse, maar wacht, dan ben ik er ook nog niet, want dat zijn er ook nog altijd zes. Goed dan, deze Leviathan is de progressieve/power/heavy metalband uit Littleton, Colorado, die recentelijk z'n vijfde studioplaat Beholden To Nothing, Braver Since Then heeft uitgebracht.

De band is al opgericht in 1989, en heeft dus al een aardige geschiedenis achter de rug. Waarbij een pauze in de jaren 1998 tot 2010 wel het meest in het oog springt. Sinds de terugkeer verschenen achtereenvolgens een live album, een compilatie, en comeback album At Long Last, Progress Stopped To Follow (2011), zodat het nieuwe album met de al even lange titel als z'n voorganger het tweede is sinds de terugkeer.

De drie jaar tussen de twee albums lijken goed benut te zijn, want deze nieuweling bestaat uit maar liefst 15 titels met een totale speelduur van ruim vijf kwartier. En dat blijkt met deze muziek een hele zit. De heavy metal met progressieve inslag wordt op zich niet verkeerd uitgevoerd, maar ik vind de muziek niet zodanig spannend dat die me over zo'n lange tijd kan blijven boeien. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de zang, want die staat me na de eerste paar tracks al tegen. Het is zeker niet het sterkste punt van Leviathan, maar die zang staat behoorlijk voor in de mix ook nog; met name de sologitaar heeft daar behoorlijk onder te lijden.

Is Leviathan dan nog ergens wel goed in? Ja hoor. De langere, meer epische nummers op dit album, zoals Creatures Of Habit, If the Devil Doesn't Exist... (met lekker heavy begin, beetje Dio/Black Sabbath-achtig) en het afsluitende titelnummer Beholden To Nothing, Braver Since Then bevatten heerlijke instrumentale passages, en weten een aangenaam verhalende sfeer neer te zetten. Ook krijgt hier af en toe ook aanvullend toetsenwerk een plaatsje, wat de muziek ten goede komt. Ik weet niet of het er puur aan ligt dat de zanger hier wat meer z'n mond dicht houdt (of wat meer ingetogen zingt, zoals op het laatste nummer), maar helemaal toeval zal het niet zijn.

Ik denk dat de beste nummers of fragmenten ervan met een speelduur van een minuut of 40 een behoorlijk interessant album hadden kunnen opleveren. Nu ligt er een album dat met z'n gebrek aan variatie met z'n huidige speelduur echt veel te lang is. Het progressieve aspect hoeft ook zeker niet overdreven te worden (die zit 'm vooral in de afwijkende ritmiek, want juist in de meer epische, klassieke heavy metal vind ik de band beter tot z'n recht komen. terwijl juist ook het korte, maar wel een beetje gedragen Words Borrowed Wings me ook prima bevalt. Er zijn genoeg afzonderlijk beluisterbare stukken die me best bevallen, maar als geheel is het me te veel van het goede.

Ten slotte wil ik het nog even over de thematiek van band en album hebben. Hoewel Leviathan zich niet nadrukkelijk als zodanig profileert, bezingt de band christelijke onderwerpen. Niet zozeer in religieus opzicht, maar meer in de zin van sociale en menselijke normen en waarden, ethische vraagstukken en maatschappelijke verschijnselen. Ik wil maar zeggen: laat je daar vooral niet door weerhouden.