Lucifer's Fall - Lucifer's Fall

• BandLucifer's Fall [AU]
• TitelLucifer's Fall
• Release datum05-05-2015
• LabelHammerheart Records BV [NL]

Tracklist

01. The Suffering Wizard
02. Lucifer's Fall
03. The Summoning
04. Unknown Unnamed
05. A Sinner's Fate
06. Deceiver
07. Death March

Zo, tijd voor een potje primitieve, traditionele doom metal. Lucifer's Fall is afkomstig uit het verre Australië en bestaat sinds 2013. Nadere bestudering leert dat de band bestaat uit twee leden van de eveneens Australische doomband Rote Mare. De band bracht tot dusver een demo en een single uit, waarvan de nummers ook prijken op het selftitled debuutalbum Lucifer's Fall. Dit album is in juli 2014 al eens in eigen beheer verschenen; inmiddels is de band opgepikt door het Nederlandse Hammerheart, dat het album in mei van dit jaar opnieuw uitbracht.

Zoals gezegd krijgen we vrij elementaire, klassieke doom metal te horen, die nog het meest wegheeft van de oude Candlemass en diens voorloper Nemesis. Ook horen we in het titelnummer Lucifer's Fall de overduidelijke hint naar Merciful Fate en hun Satan's Fall, inclusief hoge gilletjes. Naast die old school doom heeft deze band dus ook wel raakvlakken met de klassieke jaren '80 heavy metal. Het navolgende korte en zo goed als instrumentale The Summoning bewijst dat dubbel en dwars, want is doorspekt met NWOBHM-invloeden. Overigens is een belangrijk verschil met Rote Mare de zang: die is bij Lucifer's Fall clean, in tegenstelling tot het gegrom bij Rote Mare.

Ik zou bijna vergeten albumopener The Suffering Wizard te noemen, die in tegenstelling tot de nummers die ik net noemde, wel het ware doomgevoel belichaamt. Het duurt op het album dan ook tot A Sinner's Fate en Deceiver voor we dat geluid weer horen, tussenliggend is het toch meer uptempo heavy metal met een duister ondertoontje dat de klok slaat. Dit is overeenkomstig een stijl die meerdere Britse bands in het begin van de jaren '80 er op na hielden; een stijl die ik vaker heb besproken en me behoorlijk bevalt.

Afsluiter Death March vind ik dan de grootste tegenvaller van het album, dat daarmee als de spreekwoordelijke nachtkaars uitdooft. Daar moet echt veel meer van te maken zijn dan het saaie outro dat Lucifer's Fall de luisteraar hier voorschotelt. Evengoed blijft er voor mij een prima genietbaar album over, dat me terug voert naar de donkere variant van de NWOBHM enerzijds, en de prille dagen van Candlemass anderzijds. Heerlijke retro-doom!